Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Ziehst du den Leviathan [wahrscheinlich das Krokodil] herbei mit der Angel, und senkst du seine Zunge in die Angelschnur?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Kannst du einen Binsenstrick durch seine Nase ziehen, und seinen Kinnbacken mit einem Ringe durchbohren?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Wird er viel Flehens an dich richten, oder dir sanfte Worte geben?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Wird er einen Bund mit dir machen, daß du ihn zum ewigen Knechte nehmest?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Wirst du mit ihm spielen wie mit einem Vogel, und ihn anbinden für deine Mädchen?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Werden die Fischergenossen ihn verhandeln, ihn verteilen unter Kaufleute?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Kannst du seine Haut mit Spießen füllen, und seinen Kopf mit Fischharpunen?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Lege deine Hand an ihn, -gedenke des Kampfes, tue es nicht wieder!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Siehe, eines jeden Hoffnung wird betrogen: wird man nicht schon bei seinem Anblick niedergeworfen?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Niemand ist so kühn, daß er ihn aufreize. Und wer ist es, der sich vor mein Angesicht stellen dürfte?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Wer hat mir zuvor gegeben? und ich werde ihm vergelten. Was unter dem ganzen Himmel ist, ist mein.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Nicht schweigen will ich von seinen Gliedern und von seiner Kraftfülle [Eig. von dem, was seine Kraftfülle betrifft] und von der Schönheit seines Baues.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Wer deckte die Oberfläche seines Gewandes auf? In sein Doppelgebiß, wer dringt da hinein?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Wer tat die Pforte [Eig. die Türflügel] seines Angesichts auf? Der Kreis seiner Zähne ist ein Schrecken.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Ein Stolz sind seine starken Schilder, [O. die Rinnen seiner Schilder] jedes einzelne verschlossen mit festem Siegel.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
Eines fügt sich ans andere, und keine Luft dringt dazwischen;
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Stück an Stück hangen sie fest zusammen, greifen ineinander und trennen sich nicht.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Sein Niesen strahlt Licht aus, und seine Augen sind gleich den Wimpern der Morgenröte.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Aus seinem Rachen gehen Fackeln, sprühen feurige Funken hervor.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Aus seinen Nüstern fährt Rauch, wie aus einem siedenden Topfe und Kessel. [O. und brennende Binsen]
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Sein Hauch entzündet Kohlen, und eine Flamme fährt aus seinem Rachen.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
In seinem Halse wohnt Stärke, und die Angst hüpft vor ihm her.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Die Wampen seines Fleisches schließen an, sind ihm fest angegossen, unbeweglich.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Sein Herz ist hart [Eig. fest, zähe] wie Stein, und hart wie ein unterer Mühlstein.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Vor seinem Erheben fürchten sich Starke, vor Verzagtheit geraten sie außer sich.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Trifft man ihn mit dem Schwerte, es hält nicht stand, noch Speer, noch Wurfspieß, noch Harpune. [O. Wurfpfeil]
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Das Eisen achtet er für Stroh, das Erz für faules Holz.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Der Pfeil jagt ihn nicht in die Flucht, Schleudersteine verwandeln sich ihm in Stoppeln.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Wie Stoppeln gilt ihm die Keule, und er verlacht das Sausen des Wurfspießes.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Unter ihm sind scharfe [Eig. schärfste] Scherben; einen Dreschschlitten breitet er hin auf den Schlamm.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Er macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Meer wie einen Salbenkessel.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Hinter ihm leuchtet der Pfad, man könnte die Tiefe für graues Haar halten.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Auf Erden ist keiner ihm gleich, der geschaffen ist ohne Furcht.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Alles Hohe sieht er an; er ist König über alle wilden Tiere. [S. die Anm. zu Kap. 28,8]
