Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Enlèveras-tu le Léviathan avec l'hameçon, et le tireras-tu par sa langue avec le cordeau [de l'hameçon] que tu auras jeté dans l'eau?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Mettras-tu un jonc dans son nez? ou perceras-tu ses mâchoires avec une épine?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Emploiera-t-il auprès de toi beaucoup de prières? ou te parlera-t-il doucement?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Fera-t-il un accord avec toi, et le prendras-tu pour esclave à toujours?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
T'en joueras-tu comme d'un petit oiseau? et l'attacheras-tu pour tes jeunes filles?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Des amis se régaleront-ils de sa chair? sera-t-il partagé entre les marchands?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Rempliras-tu sa peau de pointes? et sa tête [entrerait-elle] dans une nasse de poissons?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Mets ta main sur lui; il ne te souviendra jamais de lui faire la guerre.
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Voilà, l'espérance qu'on avait de le prendre est frustrée; [et] ne sera-t-on pas même atterré par son regard?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Il n'y a point d'homme assez courageux pour le réveiller; qui est-ce donc qui se présentera devant moi?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Qui est-ce qui m'a prévenu, et je [le] lui rendrai? Ce qui est sous tous les cieux est à moi.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Je ne me tairai point de ses membres, ni de ce qui concerne ses forces, ni de la grâce de l'arrangement [des parties de son corps].
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Qui est-ce qui découvrira le dessus de sa couverture, et se jettera entre les deux branches de son mors?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Qui est-ce qui ouvrira les portes de sa gueule? La terreur se tient autour de ses dents.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Les lames de ses boucliers ne sont que magnificence; elles sont étroitement serrées [comme] avec un cachet.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
L'une approche de l'autre, et le vent n'entre point entre-deux.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Elles sont jointes l'une à l'autre, elles s'entretiennent, et ne se séparent point.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Ses éternuements éclaireraient la lumière, et ses yeux sont [comme] les paupières de l'aube du jour.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Des flambeaux sortent de sa bouche, et il en rejaillit des étincelles de feu.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Une fumée sort de ses narines comme d'un pot bouillant, ou d'une chaudière.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Son souffle enflammerait des charbons, et une flamme sort de sa gueule.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
La force est dans son cou, et la terreur marche devant lui.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Sa chair est ferme, tout est massif en lui, rien n'y branle.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Son cœur est dur comme une pierre, même comme une pièce de la meule de dessous.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Les plus forts tremblent quand il s'élève, et ils ne savent où ils en sont, voyant comme il rompt tout.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Qui s'en approchera avec l'épée? ni elle, ni la lance, ni le dard, ni la cuirasse, ne pourront point subsister [devant lui].
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Il ne tient pas plus de compte du fer que de la paille; et de l'airain, que du bois pourri.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
La flèche ne le fera point fuir, les pierres d'une fronde lui sont comme du chaume.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Il tient les machines de guerre comme des brins de chaume; et il se moque du javelot qu'on lance sur lui.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Il a sous soi des tests aigus, et il abat [sous soi] des roseaux pointus [en se couchant] sur la boue.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Il fait bouillonner le gouffre comme une chaudière, et rend semblable la mer à un chaudron de parfumeur.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Il fait reluire après soi son sentier, et on prendrait l'abîme pour une tête blanchie de vieillesse.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Il n'y a rien sur la terre qui lui puisse être comparé, ayant été fait pour ne rien craindre.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Il voit [au-dessous de lui] tout ce qu'il y a de plus élevé; il est Roi sur tous les plus fiers animaux.
