Hioba 41

1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

Prendras-tu le serpent à l'hameçon? passeras-tu dans ses dents une bride?

2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

Attacheras-tu à son nez un anneau? perceras-tu ses lèvres d'un cercle?

3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

Te parlera-t-il, te priera-t-il, te fera-t-il entendre de douces supplications?

4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

S'engagera-t-il avec toi par un pacte? En feras-tu ton esclave dans les siècles des siècles?

5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

Te joueras-tu de lui comme d'un oisillon, le mettras-tu en cage comme un passereau pour ton petit enfant?

6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

Les nations s'en nourrissent; les peuples phéniciens se le partagent.

7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

Ils attachent de sa peau à leurs navires, et sa tête à leurs barques de pêcheurs.

8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

Tu le maîtriseras en te souvenant de la guerre qu'il a causée, et qu'elle ne se renouvelle plus.

9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

Ne l'as-tu pas vu? N'as-tu pas été surpris de ce qui a été dit?

10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

N'as-tu pas été effrayé parce que je l'avais préparé? car quel est celui qui s'était opposé à moi?

11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

Et qui donc après m'avoir contredit persistera, puisque tout ce que le ciel recouvre m'appartient?

12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

Je ne me tairai point à cause lui, et la puissance de mes paroles, justes à son regard, excitera sa compassion.

13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

Qui découvrira la face que voile son vêtement? qui pénétrera jusqu'au fond de sa poitrine?

14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

Qui ouvrira les portes qui le cachent? Le grincement de ses dents inspire à l'entour la terreur.

15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

Ses entrailles sont des aspics d'airain; son ensemble est comme de la pierre d'émeri.

16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

Les aspérités de son corps sont tout d'une pièce; jamais l'esprit de l'a traversé.

17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

Tel un homme est uni à son frère, tels ces deux frères sont toujours inséparables.

18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

S'il éternue des étincelles jaillissent; ses yeux brillent comme l'étoile du matin.

19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

Sa bouche vomit comme des lampes, leur flamme se répand à l'entour, comme des brasiers pleins de feu.

20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

De ses narines sort une fumée semblable à celle d'une fournaise où brûle de l'anthracite.

21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

Son âme est de charbon embrasé; sa bouche exhale du feu.

22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

La force réside en son encolure; la perdition court devant lui.

23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

Les chairs de son corps forment un bloc; elles ont été coulées sur lui; rien ne peut les émouvoir.

24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

Son cœur est condensé comme une pierre; il est inflexible comme une enclume.

25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

S'il se retourne, il répand l'effroi, parmi les bêtes fauves qui bondissent sur la terre.

26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

Les javelines, les traits, les cuirasses ne peuvent rien contre lui.

27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

Il fait cas de l'airain comme du bois pourri, et du fer comme de la paille.

28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

La flèche ne le percera pas; la pierre d'une fronde lui fait l'effet d'un brin d'herbe.

29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

Les marteaux sont pour lui comme des joncs; il rit des tremblements de terre et des éruptions de flammes.

30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

Il a pour couche des obélisques aigus; l'or de la mer qu'il foule aux pieds lui semble une boue dont on ne dit rien.

31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

Il fait bouillir l'abîme comme une marmite; il prend la mer pour un vase à parfums,

32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

Le Tartare de l'abîme pour un captif, l'abîme pour un lieu de promenade.

33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

Il n'est rien sur la terre de semblable à lui qui a été créé pour être raillé par mes anges.

34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.

Il voit tout ce qui s'élève; il est roi de tout ce que contiennent les eaux.