Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.
