Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Dost thou draw leviathan with an angle? And with a rope thou lettest down — his tongue?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Dost thou put a reed in his nose? And with a thorn pierce his jaw?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Doth he multiply unto thee supplications? Doth he speak unto thee tender things?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Doth he make a covenant with thee? Dost thou take him for a servant age-during?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Dost thou play with him as a bird? And dost thou bind him for thy damsels?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
(Feast upon him do companions, They divide him among the merchants!)
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Dost thou fill with barbed irons his skin? And with fish-spears his head?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Place on him thy hand, Remember the battle — do not add!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Lo, the hope of him is found a liar, Also at his appearance is not one cast down?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
None so fierce that he doth awake him, And who [is] he before Me stationeth himself?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Who hath brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] mine.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Who hath uncovered the face of his clothing? Within his double bridle who doth enter?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
The doors of his face who hath opened? Round about his teeth [are] terrible.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
A pride — strong ones of shields, Shut up — a close seal.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
One unto another they draw nigh, And air doth not enter between them.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
One unto another they adhere, They stick together and are not separated.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Out of his mouth do flames go, sparks of fire escape.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Out of his nostrils goeth forth smoke, As a blown pot and reeds.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
His breath setteth coals on fire, And a flame from his mouth goeth forth.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
In his neck lodge doth strength, And before him doth grief exult.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
The flakes of his flesh have adhered — Firm upon him — it is not moved.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
His heart [is] firm as a stone, Yea, firm as the lower piece.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
From his rising are the mighty afraid, From breakings they keep themselves free.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
The sword of his overtaker standeth not, Spear — dart — and lance.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
He reckoneth iron as straw, brass as rotten wood.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
The son of the bow doth not cause him to flee, Turned by him into stubble are stones of the sling.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
As stubble have darts been reckoned, And he laugheth at the shaking of a javelin.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Under him [are] sharp points of clay, He spreadeth gold on the mire.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
He causeth to boil as a pot the deep, The sea he maketh as a pot of ointment.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
After him he causeth a path to shine, One thinketh the deep to be hoary.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
There is not on the earth his like, That is made without terror.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Every high thing he doth see, He [is] king over all sons of pride.
