< Hioba 41 >

1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
“Do you draw leviathan with a hook? And do you let down his tongue with a rope?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Do you put a reed in his nose? And pierce his jaw with a thorn?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Does he multiply supplications to you? Does he speak tender things to you?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Does he make a covenant with you? Do you take him for a perpetual servant?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Do you play with him as a bird? And do you bind him for your girls?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
(Companions feast on him, They divide him among the merchants!)
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Do you fill his skin with barbed irons? And his head with fish-spears?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Place your hand on him, Remember the battle—do not add!
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Behold, the hope of him is found a liar, Also, is one not cast down at his appearance?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
None so fierce that he awakes him, And who [is] he [who] stations himself before Me?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Who has brought before Me and I repay? Under the whole heavens it [is] Mine.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
I do not keep silent concerning his parts, And the matter of might, And the grace of his arrangement.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Who has uncovered the face of his clothing? Who enters within his double bridle?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Who has opened the doors of his face? Around his teeth [are] terrible.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
A pride—strong ones of shields, Shut up—a close seal.
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
They draw near to one another, And air does not enter between them.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
They adhere to one another, They stick together and are not separated.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
His sneezings cause light to shine, And his eyes [are] as the eyelids of the dawn.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Flames go out of his mouth, sparks of fire escape.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Smoke goes forth out of his nostrils, As a blown pot and reeds.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
His breath sets coals on fire, And a flame goes forth from his mouth.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Strength lodges in his neck, And grief exults before him.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
The flakes of his flesh have adhered—Firm on him—it is not moved.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
His heart [is] firm as a stone, Indeed, firm as the lower piece.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
The mighty are afraid at his rising, From his breakings they keep themselves free.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
The sword of his overtaker does not stand, Spear, dart, and breastplate.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
He reckons iron as straw, bronze as rotten wood.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
The son of the bow does not cause him to flee, Stones of the sling are turned into stubble by him.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Darts have been reckoned as stubble, And he laughs at the shaking of a javelin.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Sharp points of clay [are] under him, He spreads gold on the mire.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
He causes the deep to boil as a pot, He makes the sea as a pot of ointment.
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
He causes a path to shine after him, One thinks the deep to be hoary.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
There is not on the earth his like, That is made without terror.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
He sees every high thing, He [is] king over all sons of pride.”

< Hioba 41 >