Hioba 41
1 Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?
Məgər sən Livyatanı qarmaqla çəkə bilərsənmi? Dilinə qaytan vura bilərsənmi?
2 Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?
Burnuna ip taxa bilərsənmi? Qıra ilə çənəsini deşə bilərsənmi?
3 Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?
Sənə yalvarıb-yaxararmı, Səninlə şirin-şirin danışarmı?
4 Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?
Əbədi qulun olmaq üçün Səninlə əhd kəsərmi?
5 Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?
Quşla oynadığın kimi onunla oynaya bilərsənmi? Boynuna ip bağlayıb onu qızların üçün apara bilərsənmi?
6 Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?
Məgər tacirlər onu alıb-satarlarmı? Aralarında bölə bilərlərmi?
7 Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?
Yabalarla dərisini, Balıqçı neştərləri ilə başını doldura bilərsənmi?
8 Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.
Əlini onun üstünə qoy, nə cəncələ düşəcəyini təsəvvür et, Onda bu işi bir daha görməzsən.
9 Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?
Onu tutmaq ümidin boş istəkdir. Onun görkəmi adamı yıxmırmı?
10 Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?
Onu oyatmaq üçün heç kimdə cəsarət yoxdur. Bəs Mənim qarşımda kim dayana bilər?
11 Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.
Kim Mənə bir şey verib ki, ona geri qaytarım? Bax göylər altında hər şey Mənimdir.
12 Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.
Sözümü kəsməyib onun əzalarından, Möhkəm gücündən və gözəl görünüşündən deyəcəyəm.
13 Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?
Üstündəki paltarı kim çıxara bilər? Qoşa cilovla kim ona yaxınlaşa bilər?
14 Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.
Ağzının qapılarını kim aça bilər? Çünki damağındakı dişlər dəhşətlidir.
15 [Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.
Kürəyi nizamla düzülmüş qalxanlara oxşayır, Onlar bir-birinə möhkəm bağlanıb,
16 Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.
Bir-birlərinə elə bağlanıb ki, Arasından hava keçməz.
17 Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.
Bir-birlərinə elə yapışıb ki, Birdir, ayrılmaz.
18 Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.
Asqıranda od sıçrayır, Gözləri səhər işığı tək par-par yanır.
19 Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.
Ağzından alovlu məşəllər çıxır, Qığılcımlar saçılır.
20 Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.
Burnunun deşiklərindən tüstü çıxır, Elə bil qazan qaynayır, qamış yanır.
21 Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.
Nəfəsindən kömürlər közərir, Ağzından alov çıxır.
22 W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.
Boynunda qüvvət yaşayır, Qabağında dəhşət oynayır.
23 Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.
Ətinin qatları bir-birinə bitişib, Oradan tərpənə bilməz, üstünə bərk yapışıb.
24 Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.
Ürəyi daş kimi möhkəmdir, Dəyirmanın alt daşı kimi bərkdir.
25 Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.
Qalxanda güclülər lərzəyə gəlir, Qorxub ürəkləri gedir.
26 Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.
Üstünə qılınc çəkməyin faydasızdır, Nizə, tir, mizraqdan kar aşmır.
27 Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.
Dəmiri saman çöpü, Tuncu çürük odun sayır.
28 Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.
O, oxlardan qaçmır, Sapanddan daş atsan, elə bilər ki, çöpdür.
29 Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.
Dəyənəkləri küləş qırıntısı sanır, Mizraqın vıyıltısına gülür.
30 Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.
Qarnının altı sərt saxsıya oxşayır, Palçıq üstə vəl kimi iz qoyur.
31 Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.
Dərin suları bir qazan kimi qaynadır, Dənizi ətir küpünə döndərir,
32 Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.
Arxasınca parlaq bir iz buraxır, İnsan bu dərinliyi ağaran saça oxşadır.
33 Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.
Yer üzündə misli-bərabəri yoxdur, Qorxu bilməyən məxluqdur.
34 Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.
Hər lovğalanana xor baxır, Bütün məğrur heyvanların hakimidir».
