Hioba 40
1 PAN mówił dalej do Hioba:
I Jahve se obrati Jobu i reče mu:
2 Czy ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, będzie go pouczał? Niech na to odpowie ten, który strofuje Boga.
“Zar će se s Jakim preti još kudilac? Tužitelj Božji nek' sam odgovori!”
3 Wtedy Hiob odpowiedział PANU:
A Job odgovori Jahvi i reče:
4 Oto jestem nędzny, cóż ci odpowiem? Przyłożę swoją rękę do ust.
“Odveć sam malen: što da odgovorim? Rukom ću svoja zatisnuti usta.
5 Raz mówiłem i drugi, ale [więcej] nie odpowiem, niczego więcej nie dodam.
Riječ rekoh - neću više započeti; rekoh dvije - al' neću nastaviti.”
6 Nadto PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:
7 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna: będę cię pytał, a ty mnie pouczysz.
“Bokove svoje opaši k'o junak, ja ću te pitat', a ti me pouči.
8 Czy chcesz wniwecz obrócić mój sąd? Czy potępisz mnie, aby usprawiedliwić samego siebie?
Zar bi i moj sud pogaziti htio, okrivio me da sebe opravdaš?
9 Czy masz ramię jak Bóg? Czy zagrzmisz głosem jak on?
Zar ti mišica snagu Božju ima, zar glasom grmjet' možeš poput njega?
10 Ozdób się teraz w majestat i dostojeństwo, przyoblecz się w chwałę i piękno.
Ogrni se sjajem i veličanstvom, dostojanstvom se odjeni i slavom.
11 Rozlej swój gwałtowny gniew, spójrz na każdego pysznego i poniż go.
Plani dÓe bijesom ognja jarosnoga, pogledom jednim snizi oholnika.
12 Spójrz na każdego pysznego i upokórz go, zdepcz niegodziwych na ich miejscu.
Ponositoga pogledaj, slomi ga, na mjestu satri svakoga zlikovca.
13 Zakryj ich razem w prochu, zamknij w ukryciu ich oblicza.
U zemlju sve njih zajedno zakopaj, u mračnu ih pozatvaraj tamnicu.
14 Wtedy i ja ci wyznam, że twoja prawica może cię wybawić.
Tada ću i ja tebi odat' hvalu što si se svojom desnicom spasio.
15 Oto behemot, którego stworzyłem wraz z tobą; je trawę jak wół.
A sada, dÓe promotri Behemota! Travom se hrani poput govečeta,
16 Oto jego siła jest w jego biodrach, a jego moc w pępku jego brzucha.
u bedrima je, gle, snaga njegova, a krepkost mu u mišićju trbušnom.
17 Rusza swoim ogonem jak cedrem, ścięgna jego bioder są splecione.
Poput cedra rep podignut ukruti, sva su mu stegna ispreplele žile.
18 Jego kości jak rury spiżowe; jego kości jak drągi żelazne.
Mjedene cijevi kosti su njegove, zglobovi mu od željeza kvrge.
19 On jest przednim dziełem Boga. Ten, który go uczynił, sam może na niego natrzeć swoim mieczem.
Prvenac on je Božjega stvaranja; mačem ga je naoružao tvorac.
20 Żywność dostarczają mu góry, gdzie wszystkie polne zwierzęta hasają.
Gore mu danak u hrani donose i sve zvijerje što po njima se igra.
21 Leży pod cienistymi drzewami, w ukryciu trzcin i bagien.
Pod lotosom on zavaljen počiva, guštik močvarni i glib kriju ga.
22 Drzewa cieniste osłaniają go cieniem, wierzby potoku otaczają go.
Sjenu mu pravi lotosovo lišće, pod vrbama on hladuje potočnim.
23 Oto wypija rzekę i nie spieszy się, będąc pewny, że może wchłonąć Jordan do swojej paszczy.
Nabuja li rijeka, on ne strahuje: nimalo njega ne bi zabrinulo da mu u žvale i sav Jordan jurne.
24 Czy można go złapać za oczy albo powrozy przeciągnąć mu przez nozdrza?
Tko bi za oči uhvatio njega i tko bi mu nos sulicom probio?
