Hioba 4
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Felelt a Témánbeli Elífáz és mondta:
2 Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
ajjon ha szólni próbálnánk hozzád, terhedre volna-e; de visszatartani a szavakat ki bírja?
3 Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
Íme, oktattál sokakat, és lankadt kezeket megerősítettél;
4 Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
a megbotlót fönntartották szavaid és görnyedező térdeket megszilárdítottál.
5 A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
Most hogy reád jött, terhedre van, hozzád ér, és megrémültél?
6 Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
Nemde istenfélelmed a te bizodalmad, reményed pedig útjaid gáncstalansága!
7 Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
Gondolj csak rá: ki az, ki ártatlanul veszett el, és hol semmisültek meg egyenesek?
8 Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
A mint én láttam: kik jogtalanságot szántottak és bajt vetettek, azt aratják is;
9 Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
Isten leheletétől elvesztek, s haragja fuvallatától elenyésznek.
10 Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
Oroszlán ordítása, vadállat üvöltése és az oroszlánkölykök fogai kitörettek.
11 Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
Oroszlán elvész ragadmány híján, s a nőstényoroszlán fiai szertezüllenek.
12 Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
De én hozzám egy ige lopódzott, és neszt fogott fel fülem belőle.
13 W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
Képzetek közt az éj látományaitól, mikor mély álom esik az emberekre:
14 Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
rettegés lepett meg és remegés, és összes csontjaimat megrettentette.
15 Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
S egy szellem suhant el arczom mellett, borzadott testemnek hajaszála.
16 Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
Ott áll, de nem ismerem meg ábrázatát, egy alak van szemeim előtt; suttogást meg hangot hallok:
17 Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
Igaznak bizonyul-e halandó az Isten előtt, vagy alkotója előtt tisztának-e a férfi?
18 Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
Lám, szolgáiban nem hisz és angyalaira vet gáncsot;
19 O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
hát még kik agyagházakban laknak, a kiknek a porban van alapjuk, összezúzzák őket hamarább molynál.
20 Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
Reggeltől estig összetöretnek, észrevétlenül elvesznek örökre.
21 Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
Nemde megszakad bennök kötelük, meghalnak, de nem bölcsességben!
