Hioba 4
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Alors Éliphaz, le Thémanite, prit la parole,
2 Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
« Si quelqu'un s'aventure à parler avec toi, seras-tu affligé? Mais qui peut se retenir de parler?
3 Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
Voici, vous avez instruit beaucoup de gens, vous avez renforcé les mains faibles.
4 Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
Tes paroles ont soutenu celui qui tombait, tu as raffermi les genoux faibles.
5 A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
Mais maintenant, cela t'est arrivé, et tu t'es évanoui. Il vous touche, et vous êtes troublé.
6 Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
Votre piété n'est-elle pas votre confiance? L'intégrité de vos voies n'est-elle pas votre espoir?
7 Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
« Souviens-toi maintenant de celui qui a péri, étant innocent? Ou bien où ont été coupés les montants?
8 Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
Selon ce que j'ai vu, ceux qui labourent l'iniquité qui sèment le trouble, récoltent la même chose.
9 Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
Par le souffle de Dieu, ils périssent. Ils sont consumés par le souffle de sa colère.
10 Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
Le rugissement du lion, et la voix du lion féroce, les dents des jeunes lions, sont cassées.
11 Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
Le vieux lion périt par manque de proie. Les petits de la lionne sont dispersés.
12 Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
« Or, une chose m'a été rapportée en secret. Mon oreille en a reçu un murmure.
13 W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
Dans les pensées des visions de la nuit, quand le sommeil profond tombe sur les hommes,
14 Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
La peur m'a saisi, et le tremblement, qui a fait trembler tous mes os.
15 Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
Alors un esprit passa devant ma face. Les poils de ma chair se sont dressés.
16 Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
Elle était immobile, mais je ne pouvais pas discerner son apparence. Une forme était devant mes yeux. Silence, puis j'ai entendu une voix, disant,
17 Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
« Un homme mortel serait-il plus juste que Dieu? Un homme peut-il être plus pur que son créateur?
18 Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
Voici, il ne fait pas confiance à ses serviteurs. Il charge ses anges d'erreurs.
19 O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
Combien plus ceux qui habitent des maisons d'argile, dont les fondations sont dans la poussière, qui sont écrasés par la mite!
20 Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
Entre le matin et le soir, ils sont détruits. Ils périssent à jamais sans que personne ne s'en aperçoive.
21 Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
Leur corde de tente n'est-elle pas arrachée en eux? Ils meurent, et cela sans sagesse.
