Hioba 4
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Then Eliphaz the Themanite answered, and said:
2 Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
If we begin to speak to thee, perhaps thou wilt take it ill, but who can withhold the words he hath conceived?
3 Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
Behold thou hast taught many, and thou hast strengthened the weary hands:
4 Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
Thy words have confirmed them that were staggering, and thou hast strengthened the trembling knees:
5 A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
But now the scourge is come upon thee, and thou faintest: it hath touched thee, and thou art troubled.
6 Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
Where is thy fear, thy fortitude, thy patience, and the perfection of thy ways?
7 Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
Remember, I pray thee, who ever perished being innocent? or when were the just destroyed?
8 Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
On the contrary I have seen those who work iniquity, and sow sorrows, and reap them,
9 Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
Perishing by the blast of God, and consumed by the spirit of his wrath.
10 Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
The roaring of the lion, and the voice of the lioness, and the teeth of the whelps of lions are broken:
11 Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
The tiger hath perished for want of prey, and the young lions are scattered abroad.
12 Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
Now there was a word spoken to me in private, and my ears by stealth as it were received the veins of its whisper.
13 W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
In the horror of a vision by night, when deep sleep is wont to hold men,
14 Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
Fear seized upon me, and trembling, and all my bones were affrighted:
15 Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
And when a spirit passed before me, the hair of my flesh stood up.
16 Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
There stood one whose countenance I knew not, an image before my eyes, and I heard the voice as it were of a gentle wind:
17 Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
Shall man be justified in comparison of God, or shall a man be more pure than his maker?
18 Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
Behold they that serve him are not steadfast, and in his angels he found wickedness:
19 O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
How much more shall they that dwell in houses of clay, who have an earthly foundation, be consumed as with the moth?
20 Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
From morning till evening they shall be cut down: and because no one understandeth, they shall perish for ever.
21 Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
And they that shall be left, shall be taken away from them: they shall die, and not in wisdom.
