Hioba 4
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Then Eliphaz the Thaemanite answered and said,
2 Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
Hast you been often spoken to in distress? but who shall endure the force of your words?
3 Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
For whereas you have instructed many, and have strengthened the hands of the weak one,
4 Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
and have supported the failing with words, and have imparted courage to feeble knees.
5 A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
Yet now [that] pain has come upon you, and touched you, you are troubled.
6 Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
Is not your fear [founded] in folly, your hope also, and the mischief of your way?
7 Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
Remember then who has perished, being pure? or when were the true-hearted utterly destroyed?
8 Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
Accordingly as I have seen men ploughing barren places, and they that sow them will reap sorrows for themselves.
9 Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
They shall perish by the command of the Lord, and shall be utterly consumed by the breath of his wrath.
10 Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
The strength of the lion, and the voice of the lioness, and the exulting cry of serpents are quenched.
11 Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
The old lion has perished for lack of food, and the lions' whelps have forsaken one another.
12 Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
But if there had been any truth in your words, none of these evils would have befallen you. Shall not mine ear receive excellent [revelations] from him?
13 W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
But [as when] terror falls upon men, with dread and a sound in the night,
14 Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
horror and trembling seized me, and caused all my bones greatly to shake.
15 Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
And a spirit came before my face; and my hair and flesh quivered.
16 Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
I arose and perceived it not: I looked, and there, was no form before my eyes: but I only heard a breath and a voice, [saying],
17 Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
What, shall a mortal be pure before the Lord? or a man be blameless in regard to his works?
18 Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
Whereas he trust not in his servants, and perceives perverseness in his angels.
19 O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
But [as for] them that dwell in houses of clay, of whom we also are formed of the same clay, he smites them like a moth.
20 Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
And from the morning to evening they no longer exist: they have perished, because they can’t help themselves.
21 Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
For he blows upon them, and they are withered: they have perished for lack of wisdom.
