Hioba 4
1 Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:
Eka Elifaz ja-Teman nodwoke kama:
2 Jeśli będziemy rozmawiać z tobą, nie będzie ci przykro? Ale któż może się od mówienia powstrzymać?
“Bende chunyi nyalo doko malit ka ngʼato okeloni wach moro nimar ok anyal lingʼ mak awuoyo?
3 Oto nauczałeś wielu i ręce słabe umocniłeś.
Parie kaka isepuonjo ji mangʼeny, kendo isejiwo joma chunygi onyosore.
4 Twoje słowa podnosiły upadającego, a omdlałe kolana wzmacniałeś.
Wechegi osekonyo joma opodho; kendo isejiwo joma tekogi orumo.
5 A teraz, gdy [to] przyszło na ciebie, opadasz z sił, dotknęło cię i się trwożysz.
To koro chandruok osechoponi kendo chunyi onyosore omiyo ionge gi kwe.
6 Czy twoja bojaźń nie była twoją ufnością, a prawość twoich dróg – twoją nadzieją?
Luor miluorogo Nyasaye dak koro miyi chir koso ngimani moriere dak koro miyi geno?
7 Przypomnij sobie, proszę, czy kiedykolwiek zginął ktoś niewinny? Albo gdzie sprawiedliwych wytępiono?
“Koro par ane: En ngʼa mosekum maonge ketho? Koso joma kare mage minyalo tieki?
8 Według tego, co zauważyłem, ci, którzy orzą zło i sieją niegodziwość, zbierają je.
Gima aseneno en ni joma chwoyo richo gi chandruok kayo mana richo.
9 Od tchnienia Boga giną i od powiewu jego gniewu niszczeją.
Itiekogi apoya nono gi much Nyasaye; kendo sa ma mirimbe obiro to gilal nono.
10 Ryk lwa, głos dzikiego lwa i zęby lwiątek są złamane.
Sibuoche nyalo ruto kendo sibuoche mager nyalo goyo asumbi, to kata kamano leke sibuoche maroteke osemuki.
11 Lew ginie z braku łupu i młode lwicy rozpraszają się.
Sibuor koro tho nikech gima ocham onge, kendo nyithi sibuor oringo ma oke.
12 Oto potajemnie doszło do mnie słowo i moje ucho usłyszało szept.
“Ne okuodhna wach moro mos, to ne awinje mana marach rach.
13 W rozmyślaniu o nocnych widzeniach, gdy twardy sen spada na ludzi;
Wachni nobirona gotieno e yor lek, e sa ma nindo goye ji ngoga,
14 Ogarnęły mnie strach i drżenie, od których wszystkie moje kości zadrżały.
kendo luoro gi kibaji nogoya momiyo denda duto onyosore.
15 Wtedy duch przeszedł przed moją twarzą, zjeżyły się włosy na moim ciele.
Eka muya nokudho wangʼa, mi yier denda duto nojuol.
16 Stanął, lecz nie rozpoznałem jego wyglądu, [tylko jakiś] kształt [był] przed moimi oczami; nastała cisza, a potem usłyszałem głos [mówiący]:
Nochungʼ molingʼ thi, to ne ok anyal ngʼeyo ni en angʼo. Kido moro nobiro mochungʼ e nyim wangʼa, kendo nawinjo dwol moro machil, kawacho niya:
17 Czy śmiertelny człowiek może być sprawiedliwszy niż Bóg? Czy człowiek [może być] czystszy niż jego Stwórca?
‘Bende dhano mangima nyalo bedo makare moloyo Nyasaye? Dhano bende dibed maler moloyo jachwechne?
18 Oto swoim sługom nie ufa i w swoich aniołach dostrzega braki;
Ka Nyasaye ok nyal geno jotichne, ma kata malaika bende joketho e nyime,
19 O ileż bardziej w tych, którzy mieszkają w domach glinianych, których podstawa jest w prochu – łatwiej [ich] zgnieść niż mola.
to koro ere kaka dodew dhano molos gi lowo, ma mise mag-gi en mana buru, ma inyalo duny marum mana ka oguyo!
20 Od poranka aż do wieczora są gładzeni; giną na wieki, a nikt [tego] nie zauważa.
Chakre kogwen nyaka odhiambo inyalo turgi matindo tindo ka ok ongʼeyo, kendo gilal nyaka chiengʼ.
21 Czy ich wspaniałość nie przemija wraz z nimi? Umierają, ale nie w mądrości.
Donge tondegi ma gitweyogo hema igonyo, mondo omi githo ka gionge rieko?’
