Hioba 39
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
¿Contaste tú los meses de su preñez, y sabes el tiempo cuando han de parir?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
Como se encorvan, quebrantan sus hijos, pasan sus dolores.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Como después sanan los hijos, crecen con el grano; salen y nunca más vuelven a ellas.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Al cual yo puse casa en la soledad, y sus moradas en la tierra salada.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Se ríe de la multitud de la ciudad; no oye las voces del que demanda los peajes.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
Rebusca los montes para su pasto, y anda buscando todo lo que está verde.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
¿Por ventura querrá el unicornio servirte a ti, ni quedar a tu pesebre?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
¿Por ventura confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, y le fiarás tu labor?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, y que la allegará en tu era?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
¿Diste tú hermosas alas al pavo real, o alas y plumas al avestruz?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
El cual desampara en la tierra sus huevos, y sobre el polvo los calienta,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
y se olvida de que los pisará el pie, y que los quebrará alguna bestia del campo.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Se endurece para con sus hijos, como si no fuesen suyos, no temiendo que su trabajo haya sido en vano;
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
porque Dios lo hizo olvidar de sabiduría, y no le dio inteligencia.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
A su tiempo se levanta en alto, y se burla del caballo y del que se monta en él.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
¿Por ventura le espantarás tú como a alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable;
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
escarba la tierra, se alegra en su fuerza, sale al encuentro de las armas;
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
hace burla del espanto, y no teme, ni vuelve el rostro delante de la espada.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Contra él suena la aljaba, el hierro de la lanza y de la pica;
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
y él con ímpetu y furor escarba la tierra, sin importarle el sonido de la trompeta;
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
antes los toques de trompeta le infunden ánimo; y desde lejos huele la batalla, el estruendo de los príncipes, y el clamor.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
¿Por ventura vuela el gavilán por tu industria, y extiende hacia el mediodía sus alas?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
¿Por ventura enaltece el águila por tu mandamiento, y pone en alto su nido?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Ella habita y está en la piedra, en la cumbre del peñasco y de la roca.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Desde allí acecha la comida; sus ojos observan de muy lejos.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Sus polluelos chupan la sangre; y donde hubiere muertos, allí está.
