Hioba 39
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Weißt du die Zeit, da die Felsgemsen werfen? Beobachtest du der Hirschkühe Kreißen?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Zählst du die Monde, die sie trächtig gehen, und weißt du die Zeit, wann sie gebären?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
Sie kauern nieder, lassen ihre Jungen durchbrechen, werden rasch ihrer Wehen ledig.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Ihre Jungen erstarken, wachsen auf im Freien, laufen fort und kehren nicht wieder zurück.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Wer hat den Wildesel frei gelassen und wer des Wildfangs Bande gelöst,
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
dem ich die Wüste zur Behausung gab und die Salzsteppe zur Wohnung?
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Er lacht des Getöses der Stadt; das Lärmen des Treibers hört er nicht.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Wird dir der Wildochs willig dienen oder wird er an deiner Krippe übernachten?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Vermagst du den Wildochsen mit dem Leitseil an die Furche zu fesseln oder wird er dir folgend die Thalgründe ackern?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Verlässest du dich auf ihn, weil seine Kraft so groß, und überlässest du ihm deinen Ernteertrag?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Traust du ihm zu, daß er deine Saat einbringe und auf deine Tenne sammle?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
Der Straußenhenne Fittich schlägt lustig; ist's fromme Schwinge und Feder?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
Nein! sie überläßt der Erde ihre Eier und brütet sie am Boden aus
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
und vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken und das Wild der Steppe sie zertreten kann.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Sie ist hart gegen ihre Jungen, als gehörten sie ihr nicht; ob umsonst ihre Mühe, das ängstigt sie nicht.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Denn Gott hat ihr Klugheit versagt und keinen Anteil an Verstand gegeben.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Zur Zeit, da sie sich emporpeitscht, verlacht sie das Roß und seinen Reiter.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Giebst du dem Rosse Heldenkraft? Bekleidest du seinen Hals mit flatternder Mähne?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Machst du es springen wie die Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben, wie furchtbar!
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Es scharrt im Thalgrund und freut sich der Kraft, zieht aus entgegen dem Harnisch.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Es lacht der Furcht und erschrickt nicht und macht nicht kehrt vor dem Schwert.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und die Lanze,
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Mit Toben und Ungestüm schlürft es den Boden und hält nicht Stand, wenn die Trompete tönt.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
So oft die Trompete tönt, ruft es: Hui! und wittert den Streit von ferne, der Anführer donnernden Ruf und das Schlachtgeschrei.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Hebt der Habicht kraft deiner Einsicht die Schwingen, breitet seine Fittiche aus nach Süden hin?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Oder fliegt auf dein Geheiß der Adler so hoch und baut sein Nest in der Höhe?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Auf dem Felsen wohnt und horstet er, auf des Felsen Zacke und Hochwacht.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Von dort erspäht er den Fraß; in weite Ferne blicken seine Augen.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er.
