Hioba 39
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
« Connaissez-vous le moment où les chèvres de montagne mettent bas? Tu regardes quand la biche porte des faons?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Pouvez-vous compter les mois qu'ils remplissent? Ou connaissez-vous l'heure à laquelle elles accouchent?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
Ils se courbent. Ils portent leurs petits. Ils mettent fin à leurs douleurs d'accouchement.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Leurs petits deviennent forts. Ils grandissent en plein air. Ils sortent, et ne reviennent plus.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
« Qui a libéré l'âne sauvage? Ou qui a détaché les liens de l'âne véloce,
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
dont j'ai fait du désert la demeure, et la terre salée sa demeure?
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Il se moque du tumulte de la ville, Il n'entend pas non plus les cris du conducteur.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
La chaîne des montagnes est son pâturage. Il cherche toutes les choses vertes.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
« Le bœuf sauvage se contentera-t-il de te servir? Ou restera-t-il près de votre mangeoire?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Pouvez-vous retenir le bœuf sauvage dans le sillon avec son harnais? Ou va-t-il labourer les vallées après vous?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Auras-tu confiance en lui, car sa force est grande? Ou lui laisserez-vous votre travail?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Tu te confies en lui, pour qu'il ramène ta postérité, et ramasser le grain de votre aire de battage?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
« Les ailes de l'autruche ondulent fièrement, mais sont-ils les plumes et le plumage de l'amour?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
Car elle laisse ses œufs sur la terre, les réchauffe dans la poussière,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
et oublie que le pied peut les écraser, ou que l'animal sauvage les piétine.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Elle traite durement ses petits, comme s'ils n'étaient pas à elle. Bien que son travail soit vain, elle est sans crainte,
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
parce que Dieu l'a privée de sagesse, Il ne lui a pas non plus transmis l'intelligence.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Quand elle s'élève dans les hauteurs, elle méprise le cheval et son cavalier.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
« Avez-vous donné de la force au cheval? Avez-vous revêtu son cou d'une crinière frémissante?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
L'avez-vous fait bondir comme une sauterelle? La gloire de son reniflement est impressionnante.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Il patauge dans la vallée, et se réjouit dans sa force. Il part à la rencontre des hommes armés.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Il se moque de la peur, et ne se laisse pas abattre, il ne recule pas non plus devant l'épée.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Le carquois s'agite contre lui, la lance étincelante et le javelot.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Il dévore le sol avec férocité et rage, il ne s'arrête pas non plus au son de la trompette.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Chaque fois que la trompette sonne, il grogne: « Ah! ». Il sent la bataille de loin, le tonnerre des capitaines, et les cris.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
« C'est par ta sagesse que le faucon s'envole, et déploie ses ailes vers le sud?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
C'est sur ton ordre que l'aigle s'élève, et fait son nid en haut?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Sur la falaise, il habite et fait sa demeure, à la pointe de la falaise et de la forteresse.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
De là, il repère la proie. Ses yeux la voient de loin.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Ses petits sucent aussi le sang. Là où sont les morts, il est là. »
