< Hioba 39 >

1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

< Hioba 39 >