< Hioba 39 >

1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Hast thou known the time of The bearing of the wild goats of the rock? The bringing forth of hinds thou dost mark!
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Thou dost number the months they fulfil? And thou hast known the time of their bringing forth!
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
They bow down, Their young ones they bring forth safely, Their pangs they cast forth.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Safe are their young ones, They grow up in the field, they have gone out, And have not returned to them.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Who hath sent forth the wild ass free? Yea, the bands of the wild ass who opened?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Whose house I have made the wilderness, And his dwellings the barren land,
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
He doth laugh at the multitude of a city, The cries of an exactor he heareth not.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
The range of mountains [is] his pasture, And after every green thing he seeketh.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Is a Reem willing to serve thee? Doth he lodge by thy crib?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Dost thou bind a Reem in a furrow [with] his thick band? Doth he harrow valleys after thee?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Dost thou trust in him because great [is] his power? And dost thou leave unto him thy labour?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Dost thou trust in him That he doth bring back thy seed? And [to] thy threshing-floor doth gather [it]?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
The wing of the rattling ones exulteth, Whether the pinion of the ostrich or hawk.
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
For she leaveth on the earth her eggs, And on the dust she doth warm them,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
And she forgetteth that a foot may press it, And a beast of the field tread it down.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Her young ones it hath hardened without her, In vain [is] her labour without fear.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
For God hath caused her to forget wisdom, And He hath not given a portion To her in understanding:
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
At the time on high she lifteth herself up, She laugheth at the horse and at his rider.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Dost thou give to the horse might? Dost thou clothe his neck [with] a mane?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Dost thou cause him to rush as a locust? The majesty of his snorting [is] terrible.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
They dig in a valley, and he rejoiceth in power, He goeth forth to meet the armour.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
He laugheth at fear, and is not affrighted, And he turneth not back from the face of the sword.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Against him rattle doth quiver, The flame of a spear, and a halbert.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
With trembling and rage he swalloweth the ground, And remaineth not stedfast Because of the sound of a trumpet.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Among the trumpets he saith, Aha, And from afar he doth smell battle, Roaring of princes and shouting.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
By thine understanding flieth a hawk? Spreadeth he his wings to the south?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
At thy command goeth an eagle up high? Or lifteth he up his nest?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
A rock he doth inhabit, Yea, he lodgeth on the tooth of a rock, and fortress.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
From thence he hath sought food, To a far off place his eyes look attentively,
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
And his brood gulp up blood, And where the pierced [are] — there [is] he!

< Hioba 39 >