Hioba 39
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? dost thou mark the calving of the hinds?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Dost thou number the months that they fulfil? and knowest thou the time when they bring forth?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
They bow themselves, they give birth to their young ones, they cast out their pains;
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Their young ones become strong, they grow up in the open field, they go forth, and return not unto them.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Who hath sent out the wild ass free? and who hath loosed the bands of the onager,
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
Whose house I made the wilderness, and the salt plain his dwellings?
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
He laugheth at the tumult of the city, and heareth not the shouts of the driver;
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Will the buffalo be willing to serve thee, or will he lodge by thy crib?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Canst thou bind the buffalo with his cord in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Wilt thou put confidence in him, because his strength is great? and wilt thou leave thy labour to him?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Wilt thou trust him to bring home thy seed, and gather it into thy threshing-floor?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
The wing of the ostrich beats joyously — But is it the stork's pinion and plumage?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
For she leaveth her eggs to the earth, and warmeth them in the dust,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
And forgetteth that the foot may crush them, or that the beast of the field may trample them.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
She is hardened against her young ones, as though they were not hers; her labour is in vain, without her concern.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
For God hath deprived her of wisdom, and hath not furnished her with understanding.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
What time she lasheth herself on high, she scorneth the horse and his rider.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Hast thou given strength to the horse? hast thou clothed his neck with the quivering mane?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Dost thou make him to leap as a locust? His majestic snorting is terrible.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
He paweth in the valley, and rejoiceth in [his] strength; he goeth forth to meet the armed host.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
He laugheth at fear, and is not affrighted; neither turneth he back from before the sword.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
The quiver rattleth upon him, the glittering spear and the javelin.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
He swalloweth the ground with fierceness and rage, and cannot contain himself at the sound of the trumpet:
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
At the noise of the trumpets he saith, Aha! and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Doth the hawk fly by thine intelligence, [and] stretch his wings toward the south?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Doth the eagle mount up at thy command, and make his nest on high?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
He inhabiteth the rock and maketh his dwelling on the point of the cliff, and the fastness:
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
From thence he spieth out the prey, his eyes look into the distance;
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
And his young ones suck up blood; and where the slain are, there is he.
