Hioba 39
1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Ved du Tiden, naar Stengederne føde? har du taget Vare paa, naar Hinderne ville føde?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Tæller du de Maaneder, som de fylde, eller ved du Tiden, naar de føde?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
De bøje sig sammen, de føde deres Unger og kaste deres Byrde.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
Deres Unger blive stærke, de blive store paa Marken, de gaa ud og komme ikke tilbage til dem.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Hvo har ladet Vildæselet ud i det frie? og hvo løste Skovæselets Baand,
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
hvilket jeg har givet den slette Mark til dets Hjem og Saltørkenen til dets Bo.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Det ler ad Stadens Tummel; det hører ikke Driverens Buldren.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
Hvad det opsporer paa Bjergene, er dets Føde, og det søger efter alt det grønne.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Mon Enhjørningen har Lyst til at trælle for dig? mon den vil blive Natten over ved din Krybbe?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Kan du tvinge Enhjørningen ved dens Reb til at holde Furen? mon den vil harve Dalene efter dig?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
Kan du forlade dig paa den, fordi dens Kraft er stor? og kan du overlade den dit Arbejde?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Kan du tro den til, at den vil føre dig din Sæd hjem og samle den hen til din Tærskeplads?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
Strudsenes Vinge svinger sig lystigt; mon det er Storkens Vinge og Fjer?
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
Nej, den overlader sine Æg til Jorden og lader dem varmes i Støvet,
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
og den glemmer, at en Fod kunde trykke dem i Stykker, og et vildt Dyr paa Marken søndertræde dem.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
Den handler haardt med sine Unger, som vare de ikke dens egne; er dens Møje end forgæves, er den uden Frygt.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Thi Gud har ladet den glemme Visdom og har ikke givet den Del i Forstand.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Paa den Tid, naar den svinger sig i Højden, da beler den Hesten og den, der rider paa den.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Kan du give Hesten Styrke eller klæde dens Hals med flagrende Manke?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Kan du gøre, at den springer som Græshoppen? dens prægtige Prusten er forfærdelig.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Den skraber i Dalen og fryder sig i Kraft; den farer frem imod den, som bærer Rustning
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Den ler ad Frygt og forskrækkes ikke og vender ikke tilbage for Sværdets Skyld.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
Pilekoggeret klirrer over den, ja, det blinkende Jern paa Spyd og Glavind.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Med Bulder og Fnysen sluger den Vejen og bliver ikke staaende stille, naar Trompetens Lyd høres.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Saa snart Trompeten lyder, siger den: Hui! og lugter Krigen i det fjerne, Fyrsternes Raab og Krigstummelen.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Er det efter din Forstand, at Spurvehøgen flyver, udbreder sine Vinger imod Sønden?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Eller er det efter din Befaling, at Ørnen flyver højt og bygger sin Rede i det høje?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Den bor paa Klippen og bliver der om Natten, paa Tinden af en Klippe og Borg.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Derfra spejder den efter Føde; dens Øjne se ud i det fjerne,
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
og dens Unger drikke Blod; og hvor der er ihjelslagne, der er den.
