< Hioba 39 >

1 Czy znasz porę, kiedy rodzą górskie kozice? Czy wiesz, kiedy rodzą łanie?
Thaelpang kah sathai a piil tue na ming tih sayuk a rhai na dawn a?
2 Czy możesz zliczyć miesiące, w których noszą [młode]? Czy znasz czas ich porodu?
Hla a cup la na tae tih a piil tue na ming a?
3 Przykucają, rodzą swoje młode, pozbywają się ich z bólem;
A ca rhoek loh a koisu uh tih a huel daengah a bungtloh loh a hlah.
4 Ich młode wzmacniają się, rosną wśród zboża, odchodzą i już do nich nie wracają.
A ca a man uh te cangpai neh rhoeng tih a caeh uh phoeiah tah amih taengla mael uh pawh.
5 Kto wypuścił dzikiego osła na wolność i kto rozwiązał jego pęta?
Sayalh la kohong marhang aka hlah te unim? Laak lueng kah kuelrhui aka hlam te unim?
6 [Za] dom dałem mu pustynię, a [za] jego mieszkanie słone miejsca.
A im te kolken la, a dungtlungim te lungkaehlai la ka khueh.
7 On naśmiewa się ze zgiełku miejskiego i nie słucha głosu poganiacza.
Khorha kah hlangping te a lawn tih aka tueihno kah pang ol hnatun pawh.
8 Wypatruje w górach paszy i szuka wszelkiej zielonej trawy.
A luemnah tlang te a cawt tih sulhing boeih te a yoep.
9 Czy jednorożec zechce ci służyć albo nocować przy twoim żłobie?
Cung loh nang taengah a thohtat hamla a huem vetih na kongduk dongah rhaeh aya?
10 Czy możesz powrozem zaprzęgać jednorożca do bruzdy? Czy będzie bronował doliny za tobą?
Cung te a rhuivaeh kong ah na pael vetih nang hnukah tuikol te a thoe aya?
11 Czy zaufasz mu, ponieważ jego siła jest wielka? Czy powierzysz mu swoją pracę?
A thadueng a len dongah a soah na pangtung vetih na thaphu te a taengah na hnoo aya?
12 Czy zawierzysz mu, że zwiezie twoje ziarno i zgromadzi je w twoim spichlerzu?
Na cangti te a khuen, a khuen vetih na cangtilhmuen a coi ni tila te te na tangnah a?
13 Czy [dałeś] pawiowi piękne skrzydła, a skrzydła i pióra strusiowi?
Kalaukva kah phae loh yoka cakhaw bungrho phaemul neh a dii aih nim.
14 Składa swoje jaja na ziemię i ogrzewa je w prochu;
A duei te diklai dongah a hnoo tih laipi khuiah a awp.
15 I zapomina, że noga może je rozgnieść lub dzikie zwierzę może zdeptać.
A kho loh a hep te a hnilh tih kohong mulhing long khaw te te a til.
16 Jest twardy [dla] swoich młodych, [jakby] nie [były] jego. Nie boi się, że jego trud jest próżny;
A ca rhoek te amah kah pawt bangla a hit sak tih a poeyoek la a thaphu te birhihnah pawh.
17 Bo Bóg pozbawił go mądrości i nie udzielił mu rozumu.
Pathen loh anih te cueihnah a hnilh sak tih a taengah yakmingnah tael pah pawh.
18 Kiedy jednak podnosi się wysoko, naśmiewa się z konia i z jego jeźdźca.
Hmuensang la a phuel uh tue vaegah tah marhang neh a sokah aka ngol te a nueih thil.
19 Czy możesz dać koniowi moc? Czy rżeniem ozdobiłeś jego szyję?
Marhang taengah thayung thamal na paek a? A rhawn te a hnoo neh na thing pah a?
20 Czy przestraszysz go jak szarańczę? Parskanie jego nozdrzy [jest] straszne.
Anih te kaisih bangla na pet sak a? A phit vaengkah mueithennah khaw mueirhih la poeh.
21 Grzebie [kopytem] w ziemi i cieszy się [swą] siłą, biegnie przeciwko uzbrojonym.
Tuikol te a phuet uh vaengah thadueng neh a ngaingaih lungpok haica doe hamla pawk.
22 Drwi sobie z lęku i nie boi się, i nie ustępuje przed ostrzem miecza.
Rhihnah te a nueih thil tih a rhihyawp pawt dongah cunghang ha lamloh a mael moenih.
23 Kołczan na nim chrzęści, błyszczy oszczep i dzida.
A taengah liva a khoek tih caai neh soe kaw hmaihluei la om.
24 Z grzmotem i z gniewem pochłania ziemię i nie staje spokojnie na głos trąby.
Hinghuen neh khoponah neh diklai a coih tih tuki ol te tangnah pawh.
25 Na głos trąby mówi: Ha, ha; z daleka czuje bitwę, grom dowódców i okrzyk.
Tuki te a rhoeh la, “Ahuei,” a ti nah tih caemtloek vaengkah mangpa khohum neh tamlung te a hla lamloh a huep.
26 Czy dzięki twojemu rozumowi lata jastrząb [i] rozciąga swe skrzydła ku południu?
Nang kah yakmingnah dongah nim mutlo loh a phae a phuel tih a ding, a phae te tuithim la a phuel?
27 Czy na twój rozkaz orzeł wzbija się i zakłada swoje gniazdo wysoko?
Nang kah ka dongah atha te sang hang tih a bu a pomsang a?
28 Mieszka na skale, przebywa na iglicach jak na zamku.
Thaelpang ah kho a sak tih thaelpang hmuisum neh rhalvong ah khaw rhaeh ta.
29 Stamtąd wypatruje [sobie] pokarmu, jego oczy widzą daleko.
Te lamloh caak a thaih tih a hla lamkah te a mik loh a paelki.
30 Jego młode też piją krew, a gdzie są zabici, tam jest on.
Te vaengah a vapuel, a vapuel loh thii a caep uh tih rhok om nah ah hnap om,” a ti nah.

< Hioba 39 >