Hioba 38
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Afei, Awurade firi ahum mu buaa Hiob sɛ,
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
“Hwan ne deɛ ɔde nsɛm a nimdeɛ nni mu katakata mʼafotuo so?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Hyɛ wo ho den sɛ ɔbarima; mɛbisa wo nsɛm, na wobɛyi mʼano.
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
“Ɛberɛ a metoo asase fapem no, na wowɔ he? Sɛ wonim a, ka ɛ.
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Hwan na ɔsusuu ne tenten ne ne tɛtrɛtɛ? Ampa ara wonim! Hwan na ɔtwee susuhoma faa ani?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Ɛdeɛn so na ɛgyina, anaasɛ hwan na ɔtoo ne tweatiboɔ no,
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
ɛberɛ a anɔpa nsoromma bɔɔ mu too dwom, na abɔfoɔ nyinaa de anigyeɛ teaam no?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
“Hwan na ɔkaa ɛpo hyɛɛ apono akyi, ɛberɛ a ɛpue firii yafunu mu,
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
ɛberɛ a mede omununkum yɛɛ nʼaduradeɛ na mede esum kabii kyekyeree noɔ,
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
ɛberɛ a metoo hyeɛ maa noɔ na mesisii nʼapono ne nʼadaban,
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
ɛberɛ a mekaa sɛ, ‘Ɛha ara na wobɛduru, ɛntra ha; ɛha na wʼahantan asorɔkyeɛ no mmɛso’?
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
“Woahyɛ mmara ama adekyeeɛ da? Anaa woakyerɛ no nʼafa,
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
sɛ ɛnkɔka asase ano na ɛntu amumuyɛfoɔ mfiri so?
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Asase fa ne bɔberɛ sɛ dɔteɛ a ɛhyɛ nsɔano ase; na ɛso tebea da adi te sɛ atadeɛ.
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
Wɔde amumuyɛfoɔ hann akame wɔn, na wɔn abasa a wɔapagya no mu abu.
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
“Woapɛɛpɛɛ mu ahunu nsutire a ɛpo firi mu ba anaa woanante ne bunu mu?
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Wɔde owuo apono akyerɛ wo? Woahunu owuo sunsumma apono anaa?
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
Woate ewiase a ɛda hɔ hahanaa no ase anaa? Sɛ wonim yeinom nyinaa a, ka kyerɛ me.
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
“Ɛhe na hann firi ba? Na ɛhe na esum nso kɔ?
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
Wobɛtumi de wɔn akɔ wɔn siberɛ? Wonim akwan a ɛkɔ wɔn atenaeɛ?
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Ampa ara wonim, ɛfiri sɛ na woawo wo dada. Woanyini yie!
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
“Woakɔ sukyerɛmma adekoradan mu da, anaa woahunu asukɔtweaa adekoradan
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
a makora so ama ahohiahia berɛ, ɔsa ne akodie nna?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Ɛkwan bɛn na ɛkɔ baabi a anyinam firi ba, anaa baabi a apueeɛ mframa firi na ɛbɔ fa asase so?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Hwan na ɔtwaa ɛka maa osubransam, ne ɛkwan maa aprannaa mmobom,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
sɛ ɛbɛtɔ agu asase a obiara nte soɔ so, anweatam a obiara nni soɔ,
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
na ama asase bonini a ɛyɛ wesee yi afɔ na ɛserɛ afifiri so?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
Osutɔ wɔ agya anaa? Hwan na ɔyɛ agya ma obosuo?
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
Hwan yafunu mu na nsukyeneeɛ fire? Hwan na ɔwoo nsukyeneeɛ mporoporowa firi soro
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
ɛberɛ a nsuo kyene dane sɛ ɛboɔ, na ebunu ani kyene?
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
“Wobɛtumi de ahoma akyekyere Akokɔbaatan ne ne mma? Wobɛtumi asane Nwenwenente nhoma anaa?
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Wobɛtumi de anɔpa nsoromma aba wɔ ne berɛ mu anaasɛ wobɛtumi ayi sisire ne ne mma afiri hɔ?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Wonim mmara a ɛfa ewiem ho? Wobɛtumi de Onyankopɔn ahennie aba asase so?
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
“Wobɛtumi ama wo nne aduru omununkum so na wode nsuo akata wo ho anaa?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Wobɛtumi ama anyinam atwa? Wɔbɛka akyerɛ wo sɛ, ‘Yɛnnie anaa’?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Hwan na ɔde nyansa ma akoma anaasɛ ɔde nteaseɛ hyɛ adwene mu.
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Hwan na ɔwɔ nyansa a wɔde kan omununkum? Hwan na ɔbɛtumi akyea ɔsoro nsuo nkotokuo,
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
ɛberɛ a mfuturo ayɛ den ama dɔteɛ atɔatɔ keka bɔ mu.
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
“Wokɔ ahayɔ ma gyatabereɛ ma agyata didi mee
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
ɛberɛ a wɔbutubutu wɔn abɔn ano anaasɛ wɔtetɛ nnɔtɔ ase?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Hwan na ɔma anene aduane ɛberɛ a ne mma su frɛ Onyankopɔn na wɔkyinkyini pɛ aduane?
