Hioba 38

1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:

Och Herren svarade Job uti ett väder, och sade:

2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?

Hvilken är den som i sina tankar så fela vill, och talar så med oförnuft?

3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.

Gjorda dina länder såsom en man; jag vill fråga dig: Säg, äst du så klok?

4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.

Hvar vast du, då jag grundade jordena? Säg mig:

5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?

Vetst du, ho henne hafver satt sitt mått; eller ho hafver dragit något snöre öfver henne?

6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;

Eller hvaruppå står hennes fotafäste; eller ho hafver henne en hörnsten lagt;

7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?

Då morgonstjernorna tillsammans lofvade mig, och all Guds barn fröjdade sig?

8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?

Ho hafver tillslutit hafvet med sina dörrar, då det utbrast såsom utu moderlifve;

9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;

Då jag klädde det med skyar, och invefvade det i töckno, såsom i lindakläde;

10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;

Då jag förtog thy dess flod med minom dam, och satte thy bom och dörrar före;

11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.

Och sade: Allt härintill skall du komma, och icke vidare; här skola dina stolta böljor sätta sig?

12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;

Hafver du i dinom tid budit morgonen, och vist morgonrodnanom sitt rum;

13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?

Att jordenes ändar måga fattade varda, och de ogudaktige der utskuddade blifva?

14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.

Inseglet skall sig förvandla såsom ler, så att de skola blifva såsom ett kläde;

15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.

Och dem ogudaktigom skall deras ljus förtaget varda, och de högfärdigas arm skall sönderbruten varda.

16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?

Hafver du kommit uti hafsens grund, och vandrat uti djupsens fjät?

17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?

Hafva dödsens dörrar någon tid upplåtit sig för dig; eller hafver du sett dörrarna åt mörkret?

18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.

Hafver du förnummit huru bred jorden är? Låt höra, vetst du allt detta?

19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;

Hvilken är vägen dit, der ljuset bor, och hvilket är mörkrens rum;

20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?

Att du måtte aftaga dess gränso, och märka stigen till dess hus?

21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?

Visste du, att du skulle på den tiden född varda, och huru många dina dagar blifva skulle?

22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;

Hafver du der varit, dädan snön kommer; eller hafver du sett, hvadan haglet kommer;

23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?

Hvilka jag bevarat hafver intill bedröfvelsens dag, intill stridenes och örligets dag?

24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?

Genom hvilken vägen delar sig ljuset, och östanväder uppkommer på jordena?

25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;

Ho hafver utskift regnskurene sitt lopp, och ljungeldenom och dundrena vägen;

26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;

Så att det regnar uppå jordena, der ingen är, i öknene, der ingen menniska är;

27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?

Att det skall uppfylla ödemarken och öknen, och kommer gräset till att växa?

28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?

Ho är regnets fader? Ho hafver födt daggenes droppar?

29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?

Utu hvars lif är isen utgången; och ho hafver födt rimfrostet under himmelen;

30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.

Att vattnet skulle fördoldt varda såsom under stenar, och djupet blifver ofvanuppå ståndandes?

31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?

Kan du binda tillsammans sjustjärnornas band, eller upplösa Orions band?

32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?

Kan du hemta morgonstjernorna fram i sin tid, eller föra vagnen på himmelen öfver sin barn?

33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?

Vetst du, huru himmelen skall regeras; eller kan du sätta ett herradöme öfver honom på jordene?

34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?

Kan du föra dina dunder högt uppe i skynom, att vattnens myckenhet dig öfvertäcker?

35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?

Kan du utsläppa ljungeldar, att de fara åstad, och säga: Här äre vi?

36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?

Ho hafver satt visdomen uti det fördolda? Ho hafver gifvit tankomen förstånd?

37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;

Ho är så vis, att han skyarna räkna kan? Ho kan förstoppa vattuläglarna i himmelen,

38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?

När stoftet är vått vordet, så att det tillhopalöper, och klimparne låda tillsammans?

39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;

Kan du gifva lejinnone hennes rof i jagtene; och mätta de unga lejonen;

40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?

Så att de lägga sig uti sitt rum, och stilla ligga i kulone på vakt?

41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?

Ho reder korpenom mat, när hans ungar ropa till Gud, och veta icke hvar deras mat är?