Hioba 38
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Respondens autem Dominus Job de turbine, dixit:
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
[Quis est iste involvens sententias sermonibus imperitis?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Accinge sicut vir lumbos tuos: interrogabo te, et responde mihi.
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi, si habes intelligentiam.
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Quis posuit mensuras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem ejus,
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens;
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem?
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia,
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos.
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum?
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea?
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum:
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur.
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti?
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti?
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia:
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit:
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus.
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras?
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti,
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur;
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris?
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
De cujus utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit?
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
Numquid conjungere valebis micantes stellas Pleiadas, aut gyrum Arcturi poteris dissipare?
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Numquid producis luciferum in tempore suo, et vesperum super filios terræ consurgere facis?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Numquid nosti ordinem cæli, et pones rationem ejus in terra?
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
Numquid elevabis in nebula vocem tuam, et impetus aquarum operiet te?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Numquid mittes fulgura, et ibunt, et revertentia dicent tibi: Adsumus?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Quis posuit in visceribus hominis sapientiam? vel quis dedit gallo intelligentiam?
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Quis enarrabit cælorum rationem? et concentum cæli quis dormire faciet?
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
Quando fundebatur pulvis in terra, et glebæ compingebantur?
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
Numquid capies leænæ prædam, et animam catulorum ejus implebis,
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
quando cubant in antris, et in specubus insidiantur?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Quis præparat corvo escam suam, quando pulli ejus clamant ad Deum, vagantes, eo quod non habeant cibos?]
