Hioba 38
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Dann antwortete Jahwe Hiob aus dem Wettersturm und sprach:
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
Wer da verdunkelt Ratschluß mit Worten ohne Einsicht?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann; so will ich dich fragen und du belehre mich!
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
Wo warst du, als ich die Erde gründete? Sag an, wenn du Einsicht besitzest?
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Wer hat ihre Maße bestimmt - du weißt es ja! - oder wer hat über sie die Meßschnur gespannt?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt, oder wer hat ihren Eckstein hingeworfen,
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
unter dem Jubel der Morgensterne allzumal, als alle Gottessöhne jauchzten?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
Wer verwahrte hinter Thoren das Meer, als es hervorbrach, aus dem Mutterschoß hervorging,
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
als ich ihm seine Grenze ausbrach und Riegel und Thore setzte
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
und sprach: “Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter und hier soll sich brechen deiner Wogen Übermut!”
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
Hast du je in deinem Leben dem Morgen geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
die Säume der Erde zu fassen, daß die Frevler von ihr abgeschüttelt werden?
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Sie verwandelt sich wie Thon unter dem Siegel; sie stellen sich dar wie ein Gewand.
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
Und den Frevlern wird ihr Licht entzogen, und der schon erhobene Arm wird zerschmettert.
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
Bist du zu des Meeres Strudeln gelangt und bist du auf dem Grund der Tiefe gewandelt?
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Haben sich dir des Todes Thore aufgethan, und schautest du die Thore des tiefen Dunkels?
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
Hast du der Erde Breiten überschaut? Sag an, wenn du das alles weißt!
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
Wo hoch ist der Weg dahin, wo das Licht wohnt, und die Finsternis, - wo ist doch ihre Stätte,
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
daß du sie in ihr Gehege brächtest und die Pfade zu ihrem Hause kenntest?
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Du weißt es, denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß!
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
Bist du zu den Speichern des Schnees gelangt und hast du die Speicher des Hagels erschaut,
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
den ich aufgespart habe für die Drangsalszeit, für den Tag der Schlacht und des Kriegs?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Wo doch ist der Weg dahin, wo das Licht sich teilt, der Ost sich über die Erde verbreitet?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Wer hat dem Regen Kanäle gespalten und einen Weg dem Wetterstrahl,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
um es regnen zu lassen auf menschenleeres Land, auf die Wüste, in der niemand wohnt,
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
um Öde und Wildnis zu sättigen und frischen Graswuchs sprießen zu lassen?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
Hat der Regen einen Vater, oder wer hat die Tautropfen gezeugt?
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
Aus wessen Schoße ging das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer hat ihn geboren?
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
Wie Stein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Flut hält fest zusammen.
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
Vermagst du die Bande der Plejaden zu knüpfen oder die Fesseln des Orions zu lösen?
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Führst du die Tierkreisbilder heraus zu ihrer Zeit und leitest du den Bär samt seinen Jungen?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Kennst du die Gesetze des Himmels oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
Erhebst du zur Wolke deine Stimme, daß Schwall von Wassern dich bedecke?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Entsendest du Blitze, daß sie hinfahren und zu dir sagen: Hier sind wir?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Wer hat ins Wolkendunkel Weisheit gelegt oder wer verlieh dem Luftgebilde Verstand?
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Wer zählt die Wolken mit Weisheit ab, und die Krüge des Himmels - wer legt sie um,
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
wenn das Erdreich zu Gußwerk zusammenfließt, und die Schollen aneinander kleben?
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
Erjagst du für die Löwin Beute und stillst du die Gier der jungen Löwen,
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
wenn sie sich in den Lagerstätten ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Wer bereitet dem Raben seine Zehrung, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?
