< Hioba 38 >
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
L’Éternel répondit à Job du milieu de la tempête et dit:
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
Qui est celui qui obscurcit mes desseins Par des discours sans intelligence?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Ceins tes reins comme un vaillant homme; Je t’interrogerai, et tu m’instruiras.
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
Où étais-tu quand je fondais la terre? Dis-le, si tu as de l’intelligence.
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Qui en a fixé les dimensions, le sais-tu? Ou qui a étendu sur elle le cordeau?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Sur quoi ses bases sont-elles appuyées? Ou qui en a posé la pierre angulaire,
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
Alors que les étoiles du matin éclataient en chants d’allégresse, Et que tous les fils de Dieu poussaient des cris de joie?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
Qui a fermé la mer avec des portes, Quand elle s’élança du sein maternel;
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
Quand je fis de la nuée son vêtement, Et de l’obscurité ses langes;
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
Quand je lui imposai ma loi, Et que je lui mis des barrières et des portes;
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
Quand je dis: Tu viendras jusqu’ici, tu n’iras pas au-delà; Ici s’arrêtera l’orgueil de tes flots?
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
Depuis que tu existes, as-tu commandé au matin? As-tu montré sa place à l’aurore,
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
Pour qu’elle saisisse les extrémités de la terre, Et que les méchants en soient secoués;
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Pour que la terre se transforme comme l’argile qui reçoit une empreinte, Et qu’elle soit parée comme d’un vêtement;
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
Pour que les méchants soient privés de leur lumière, Et que le bras qui se lève soit brisé?
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
As-tu pénétré jusqu’aux sources de la mer? T’es-tu promené dans les profondeurs de l’abîme?
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Les portes de la mort t’ont-elles été ouvertes? As-tu vu les portes de l’ombre de la mort?
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
As-tu embrassé du regard l’étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière? Et les ténèbres, où ont-elles leur demeure?
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
Peux-tu les saisir à leur limite, Et connaître les sentiers de leur habitation?
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Tu le sais, car alors tu étais né, Et le nombre de tes jours est grand!
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
Es-tu parvenu jusqu’aux amas de neige? As-tu vu les dépôts de grêle,
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
Que je tiens en réserve pour les temps de détresse, Pour les jours de guerre et de bataille?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Par quel chemin la lumière se divise-t-elle, Et le vent d’orient se répand-il sur la terre?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Qui a ouvert un passage à la pluie, Et tracé la route de l’éclair et du tonnerre,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
Pour que la pluie tombe sur une terre sans habitants, Sur un désert où il n’y a point d’hommes;
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
Pour qu’elle abreuve les lieux solitaires et arides, Et qu’elle fasse germer et sortir l’herbe?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
La pluie a-t-elle un père? Qui fait naître les gouttes de la rosée?
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
Du sein de qui sort la glace, Et qui enfante le frimas du ciel,
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
Pour que les eaux se cachent comme une pierre, Et que la surface de l’abîme soit enchaînée?
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
Noues-tu les liens des Pléiades, Ou détaches-tu les cordages de l’Orion?
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Fais-tu paraître en leur temps les signes du zodiaque, Et conduis-tu la Grande Ourse avec ses petits?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Connais-tu les lois du ciel? Règles-tu son pouvoir sur la terre?
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
Élèves-tu la voix jusqu’aux nuées, Pour appeler à toi des torrents d’eaux?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Lances-tu les éclairs? Partent-ils? Te disent-ils: Nous voici?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Qui a mis la sagesse dans le cœur, Ou qui a donné l’intelligence à l’esprit?
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Qui peut avec sagesse compter les nuages, Et verser les outres des cieux,
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
Pour que la poussière se mette à ruisseler, Et que les mottes de terre se collent ensemble?
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
Chasses-tu la proie pour la lionne, Et apaises-tu la faim des lionceaux,
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
Quand ils sont couchés dans leur tanière, Quand ils sont en embuscade dans leur repaire?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Qui prépare au corbeau sa pâture, Quand ses petits crient vers Dieu, Quand ils sont errants et affamés?