Hioba 38
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?
