Hioba 38
1 Potem PAN odpowiedział Hiobowi spośród wichru:
Nu nam Jahweh het woord, en sprak tot Job in de storm:
2 Kim jest ten, co zaciemnia radę słowami bez poznania?
Wie zijt gij, die de Voorzienigheid duister maakt Door woorden zonder verstand?
3 Przepasz teraz swe biodra jak mężczyzna, będę cię pytał, a ty mi odpowiadaj.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
4 Gdzie byłeś, kiedy zakładałem fundamenty ziemi? Powiedz, jeśli masz [tę] wiedzę.
Waar waart ge, toen Ik de aarde grondde: Vertel het, zo ge er iets van weet!
5 Kto określił jej rozmiary? Czy wiesz? Kto rozciągnął nad nią sznur?
Wie heeft haar grootte bepaald: gij weet het zo goed; Wie het meetsnoer over haar gespannen?
6 Na czym są oparte jej podstawy? Kto położył jej kamień węgielny;
Waarop zijn haar zuilen geplaatst, Of wie heeft haar hoeksteen gelegd:
7 Gdy gwiazdy poranne razem śpiewały i radowali się wszyscy synowie Boży?
Onder het gejuich van het koor der morgensterren, Het jubelen van de zonen Gods?
8 Kto zamknął bramą morze, gdy się wyrywało [jakby] wychodzące z łona?
Wie heeft de zee achter deuren gesloten, Toen zij bruisend uit de moederschoot kwam;
9 Gdy chmurę uczyniłem jego szatą, a ciemność jego pieluszkami;
Toen Ik haar de wolken gaf als een kleed, De nevel als haar windsels;
10 Gdy ustanowiłem o nim swój dekret i poustawiałem rygle i bramy;
Toen Ik haar grenzen heb gesteld, Slagboom en grendels haar gaf;
11 I powiedziałem: Dotąd dojdziesz, a nie dalej; tu położysz swe nadęte fale.
Toen Ik sprak: Ge komt tot hier en niet verder, Hier wordt de trots van uw golven gebroken!
12 Czy kiedykolwiek w swoim życiu rozkazywałeś rankowi i wskazałeś zorzy jej miejsce;
Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, De dageraad zijn plaats bestemd,
13 Aby ogarnęła krańce ziemi i aby niegodziwi zostali z niej strząśnięci?
Om de zomen der aarde te bezetten En er vlammen uit te schudden?
14 Ona zmienia się jak glina pod pieczęcią, [a wszystko] stoi jak szata.
Zij flonkert als een kostbare zegelsteen, Wordt bontgeverfd als een kleed,
15 Niegodziwym jest odebrana ich światłość, a wyniosłe ramię będzie złamane.
Totdat de stralen hun licht wordt ontnomen, Hun opgeheven arm wordt gebroken.
16 Czy dotarłeś aż do źródeł morza? Czy przechadzałeś się po dnie głębin?
Zijt ge doorgedrongen tot de bronnen der zee, Hebt ge de bodem van de Oceaan bewandeld;
17 Czy bramy śmierci zostały przed tobą odkryte? Czy widziałeś bramy cienia śmierci?
Zijn u de poorten des doods getoond, De wachters der duisternis u verschenen;
18 Czy pojąłeś szerokość ziemi? Powiedz mi, jeśli to wszystko wiesz.
Hebt ge de breedten der aarde omvat: Zeg op, wanneer ge dit allemaal weet!
19 Gdzie jest droga do miejsca przebywania światłości? Gdzie swoje miejsce [ma] ciemność;
Waar is de weg naar de woning van het licht, En waar heeft de duisternis haar verblijf,
20 Abyś ją zaprowadził do jej granic i mógł poznać ścieżki do jej domu?
Zodat gij ze naar hun plaats kunt brengen, En hun de paden naar huis kunt leren?
21 Czy wiesz to, bo wtedy się urodziłeś i liczba twoich dni [jest] wielka?
Ge weet het toch, want toen werdt ge geboren, Het getal van uw jaren is immers zo groot!
22 Czy dotarłeś do skarbnic śniegu? Czy widziałeś skarbnice gradu;
Zijt ge doorgedrongen tot de schuren der sneeuw, Hebt ge de opslagplaatsen van de hagel aanschouwd,
23 Który zachowuję na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny?
Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwing, Voor de dag van aanval en strijd?
24 Jaką drogą dzieli się światłość, która rozpędza wiatr wschodni po ziemi?
Waar is de weg, waar de kou zich verspreidt, Waar de oostenwind over de aarde giert?
25 Kto podzielił kanał dla ulewy i drogę dla błyskawicy grzmotu;
Wie heeft voor de stortvloed kanalen gegraven, En paden voor de donderwolken,
26 Aby padał deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie nie ma człowieka;
Om regen te geven op onbewoond land, Op steppen, waar zich geen mens bevindt;
27 Aby nasycił [miejsce] puste i jałowe oraz zasilił rosnącą [tam] trawę?
Om woestijn en wildernis te verzadigen, Uit de dorre grond het gras te doen spruiten?
28 Czy deszcz ma ojca? A kto spłodził krople rosy?
Heeft de regen een vader, Of wie heeft de druppels van de dauw verwekt;
29 Z czyjego łona wychodzi lód? A kto spłodził szron niebieski?
Uit wiens schoot is het ijs te voorschijn gekomen, Wie heeft het rijp in de lucht gebaard?
30 Wody zostają przykryte niczym kamieniem, gdy powierzchnia głębiny zamarza.
De wateren worden hard als steen, De vlakte van de Afgrond sluit zich aaneen!
31 Czy możesz związać jasne gwiazdy Plejad albo rozluźnić więzy Oriona?
Kunt gij de banden der Plejaden knopen, Of de boeien van de Orion slaken;
32 Czy wyprowadzisz w swym czasie gwiazdy południowe? Czy poprowadzisz Niedźwiedzicę z jej synami?
Kunt gij de maan op tijd naar buiten doen treden, Leidt gij de Beer met zijn jongen?
33 Czy znasz porządek nieba? Czy możesz ustanowić jego panowanie na ziemi?
Schrijft gij de hemel de wetten voor, Stelt gij zijn macht over de aarde vast;
34 Czy podniesiesz swój głos ku chmurom, aby cię ulewa przykryła?
Verheft gij uw stem tot de wolken, Gehoorzaamt ù de watervloed?
35 Czy możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły i mówiły: Oto jesteśmy?
Zendt gij de bliksems uit, en ze gaan; Zeggen ze tot u: Hier zijn we terug?
36 Kto włożył we wnętrze [ludzkie] mądrość? Kto dał sercu rozum?
Wie heeft inzicht aan den reiger gegeven Verstand geschonken aan den haan;
37 Kto zdoła policzyć chmury [swoją] mądrością? Kto uspokoi, kiedy leje z nieba;
Wie telt met wijsheid de wolken af, En giet de zakken van de hemel leeg:
38 Gdy proch twardnieje, a bryły przylegają do siebie?
Wanneer de bodem hard is als ijzer, De kluiten aan elkander kleven?
39 Czy lwu zdobyczy nałowisz, czy zaspokoisz głód lwiątek;
Jaagt gij een prooi voor de leeuwin, Stilt gij de honger der welpen,
40 Gdy tulą się w swoich jaskiniach i czyhają w cieniu swoich jam?
Wanneer ze in hun holen liggen, Of loeren tussen de struiken?
41 Kto dostarcza krukowi pokarmu, gdy jego młode wołają do Boga [i] tułają się bez pożywienia?
Wie geeft ze tegen de avond haar buit, Wanneer haar jongen tot de Godheid roepen, En zonder voedsel rond blijven snuffelen, Op zoek naar spijs?
