Hioba 37
1 I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta, bävande spritter det upp.
2 Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
Hören, hören huru hans röst ljuder vred, hören dånet som går ut ur hans mun.
3 Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
Han sänder det åstad, så långt himmelen når, och sina ljungeldar bort till jordens ändar.
4 Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
Efteråt ryter så dånet, när han dundrar med sin väldiga röst; och på ljungeldarna spar han ej, då hans röst låter höra sig.
5 Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
Ja, underbart dundrar Gud med sin röst, stora ting gör han, utöver vad vi förstå.
6 Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
Se, åt snön giver han bud: "Fall ned till jorden", så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.
7 Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
Därmed fjättrar han alla människors händer, så att envar som han har skapat kan lära därav.
8 Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen, och i sina kulor lägga de sig till ro.
9 Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
Från Stjärngemaket kommer då storm och köld genom nordanhimmelens stjärnor;
10 Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
med sin andedräkt sänder Gud frost, och de vida vattnen betvingas.
11 Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
Skyarna lastar han ock med väta och sprider omkring sina ljungeldsmoln.
12 One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
De måste sväva än hit, än dit, alltefter hans rådslut och de uppdrag de få, vadhelst han ålägger dem på jordens krets.
13 A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord, än är det med nåd som han låter dem komma.
14 Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
Lyssna då härtill, du Job; stanna och betänk Guds under.
15 Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?
16 Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
Förstår du lagen för skyarnas jämvikt, den Allvises underbara verk?
17 [Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
Förstår du huru kläderna bliva dig så heta, när han låter jorden domna under sunnanvinden?
18 Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
Kan du välva molnhimmelen så som han, så fast som en spegel av gjuten metall?
19 Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
Lär oss då vad vi skola säga till honom; för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.
20 Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
Ej må det bebådas honom att jag vill tala. Månne någon begär sitt eget fördärv?
21 Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
Men synes icke redan skenet? Strålande visar han sig ju mellan skyarna, där vinden har gått fram och sopat dem undan.
22 Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
I guldglans kommer han från norden. Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;
23 On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
den Allsmäktige kunna vi icke fatta, honom som är så stor i kraft, honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.
24 Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Fördenskull frukta människorna honom; men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.
