Hioba 37
1 I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
Tudi ob tem moje srce trepeta in je premaknjeno iz svojega mesta.
2 Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
Pozorno prisluhnite hrupu njegovega glasu in zvoku, ki gre iz njegovih ust.
3 Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
Tega usmerja pod celotnim nebom in svoje bliskanje do koncev zemlje.
4 Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
Za tem rjovi glas. Grmi z glasom svoje odličnosti in ne bo jih zadržal, ko se zasliši njegov glas.
5 Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
Bog s svojim glasom čudovito grmi. Dela velike stvari, ki jih ne moremo doumeti.
6 Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
Kajti snegu pravi: ›Bodi na zemlji, ‹ podobno majhnemu dežju in velikemu dežju njegove moči.
7 Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
Pečati roko vsakega človeka, da bi vsi ljudje lahko poznali njegovo delo.
8 Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
Potem gredo živali v brloge in ostanejo na svojih mestih.
9 Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
Iz juga prihaja vrtinčast veter in mraz iz severa.
10 Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
Z dihom Boga je dana zmrzal in širina vodá je omejena.
11 Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
Tudi z namakanjem obtežuje debel oblak. Razpršuje svoj svetli oblak.
12 One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
Ta je obrnjen ob njegovih nasvetih, da lahko naredijo karkoli jim zapoveduje na obličju zemeljskega [kroga] na zemlji.
13 A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
Povzroča mu, da pride, bodisi za grajanje ali za njegovo deželo ali za usmiljenje.
14 Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
Prisluhni temu, oh Job. Stoj mirno in preudari čudovita Božja dela.
15 Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
Ali veš, kdaj jih je Bog razporedil in svetlobi svojega oblaka velel, da zasije?
16 Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
Mar poznaš izravnavanja oblakov, čudovita dela njega, ki je popoln v spoznanju?
17 [Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
Kako so tvoje obleke tople, ko z južnim vetrom umiri zemljo?
18 Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
Ali si ti z njim razprostrl nebo, ki je močno in kakor staljeno zrcalo?
19 Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
Pouči nas, kaj mu bomo rekli, kajti svojega govora ne moremo urediti zaradi teme.
20 Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
Mar mu bo povedano, da jaz govorim? Če človek govori, bo zagotovo požrt.
21 Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
Sedaj ljudje ne vidimo svetle svetlobe, ki je v oblakih, toda veter gre mimo in jih očisti.
22 Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
Lepo vreme prihaja iz severa. Z Bogom je strašno veličanstvo.
23 On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
Glede Vsemogočnega, ne moremo ga srečati. Odličen je v moči, v sodbi in v obilici pravice. Ne bo prizadel.
24 Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Ljudje se ga zato bojijo. Ne ozira se na nobenega od tistih, ki so modrega srca.«
