Hioba 37
1 I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
Disto também o meu coração treme, e salta de seu lugar.
2 Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
Ouvi atentamente o estrondo de sua voz, e o som que sai de sua boca,
3 Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
Ao qual envia por debaixo de todos os céus; e sua luz até os confins da terra.
4 Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
Depois disso brama com estrondo; troveja com sua majestosa voz; e ele não retém [seus relâmpagos] quando sua voz é ouvida.
5 Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
Deus troveja maravilhosamente com sua voz; ele faz coisas tão grandes que nós não compreendemos.
6 Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
Pois ele diz à neve: Cai sobre à terra; Como também à chuva: Sê chuva forte.
7 Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
Ele sela as mãos de todo ser humano, para que todas as pessoas conheçam sua obra.
8 Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
E os animais selvagens entram nos esconderijos, e ficam em suas tocas.
9 Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
Da recâmara vem o redemoinho, e dos [ventos] que espalham [vem] o frio.
10 Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
Pelo sopro de Deus se dá o gelo, e as largas águas se congelam.
11 Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
Ele também carrega de umidade as espessas nuvens, [e] por entre as nuvens ele espalha seu relâmpago.
12 One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
Então elas se movem ao redor segundo sua condução, para que façam quanto ele lhes manda sobre a superfície do mundo, na terra;
13 A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
Seja que ou por vara de castigo, ou para sua terra, ou por bondade as faça vir.
14 Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
Escuta isto, Jó; fica parado, e considera as maravilhas de Deus.
15 Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
Por acaso sabes tu quando Deus dá ordem a elas, e faz brilhar o relâmpago de sua nuvem?
16 Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
Conheces tu os equilíbrios das nuvens, as maravilhas daquele que é perfeito no conhecimento?
17 [Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
Tu, cujas vestes se aquecem quando a terra se aquieta por causa do [vento] sul,
18 Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
acaso podes estender com ele os céus, que estão firmes como um espelho fundido?
19 Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
Ensina-nos o que devemos dizer a ele; [pois discurso] nenhum podemos propor, por causa das [nossas] trevas.
20 Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
Seria contado a ele o que eu haveria de falar? Por acaso alguém falaria para ser devorado?
21 Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
E agora não se pode olhar para o sol, quando brilha nos céus, quando o vento passa e os limpa.
22 Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
Do norte vem o esplendor dourado; em Deus há majestade temível.
23 On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
Não podemos alcançar ao Todo-Poderoso; ele é grande em poder; porém ele a ninguém oprime [em] juízo e grandeza de justiça.
24 Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Por isso as pessoas o temem; ele não dá atenção aos que [se acham] sábios de coração.
