< Hioba 37 >

1 I drży z tego powodu moje serce, i wyrywa się ze swego miejsca.
Sobre isto também treme o meu coração, e salta do seu lugar.
2 Słuchajcie uważnie grzmotu jego głosu i dźwięku, który wychodzi z jego ust.
Atentamente ouvi o movimento da sua voz, e o sonido que sai da sua boca.
3 Pod całym niebem go wypuszcza, a jego błyskawicę – na krańce ziemi.
Ele o envia por debaixo de todos os céus, e a sua luz até aos confins da terra.
4 Po niej huczy grzmot, grzmi głosem swojego majestatu, i nie powstrzymuje ich, gdy słychać jego głos.
Depois disto brama com grande voz, troveja com a sua alta voz; e, ouvida a sua voz, não tarda com estas coisas.
5 Bóg cudownie grzmi swoim głosem, czyni wielkie rzeczy, których nie możemy zrozumieć.
Com a sua voz troveja Deus maravilhosamente: faz grandes coisas, e nós as não compreendemos.
6 Mówi bowiem do śniegu: Padaj na ziemię, a także do deszczu i do ulewy jego potęgi.
Porque à neve diz: Está sobre a terra: como também ao aguaceiro e à sua forte chuva.
7 Pieczętuje rękę każdego człowieka, aby wszyscy ludzie poznali jego dzieło.
Ele sela as mãos de todo o homem, para que conheça todos os homens de sua obra.
8 Wtedy zwierzęta wchodzą do jaskini i zostają w swoich jamach.
E as bestas entram nos seus esconderijos e ficam nas suas cavernas.
9 Od południa przychodzi wicher, a zima od wiatrów północnych.
Da recâmara sai o pé de vento, e dos ventos dispersivos o frio.
10 Swoim tchnieniem Bóg czyni lód i ścinają się szerokie wody.
Pelo assopro de Deus se dá a geada, e as largas águas se endurecem.
11 Także wilgocią [ziemi] obciąża obłok, rozpędza chmurę swoim światłem.
Também com a umidade carrega as grossas nuvens, e esparge a nuvem da sua luz.
12 One krążą według jego rady, aby czyniły wszystko, co rozkazuje na powierzchni okręgu ziemi.
Então elas, segundo o seu prudente conselho, se tornam pelas esferas, para que façam tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável,
13 A on sprawia, że się pojawiają – czy to dla karania, czy dla swojej ziemi, czy dla [okazywania] miłosierdzia.
Seja que por vara, ou para a sua terra, ou por beneficência as faça vir.
14 Słuchaj tego uważnie, Hiobie; zastanów się i rozważ cudowne dzieła Boga.
A isto, ó Job, inclina os teus ouvidos: põe-te em pé, e considera as maravilhas de Deus.
15 Czy wiesz, kiedy i [co] postanawia Bóg o tych sprawach albo kiedy rozjaśnia światło swej chmury?
Porventura sabes tu quando Deus considera nelas, e faz resplandecer a lua da sua nuvem?
16 Czy wiesz, jak wiszą chmury – cuda tego, który jest doskonały we wszelkiej wiedzy?
Tens tu notícia do equilíbrio das grossas nuvens e das maravilhas de aquele que é perfeito nos conhecimentos,
17 [Czy wiesz], jak twoje szaty się rozgrzewają, gdy on uspokaja ziemię wiatrem południowym?
Ou de como os teus vestidos aquecem, quando do sul há calma sobre a terra?
18 Czy rozpościerałeś z nim niebiosa, [które są] trwałe i podobne do zwierciadła odlanego?
Ou estendeste com ele os céus, que estão firmes como espelho fundido?
19 Poucz nas, co mamy mu powiedzieć, [bo] nie możemy ułożyć słów z powodu ciemności.
Ensina-nos o que lhe diremos; porque nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.
20 Czy należy go powiadomić, że przemawiam? [Przecież] jeśli ktoś przemówi, zostanie na pewno pożarty.
Ou ser-lhe-ia contado, quando eu assim falasse? dir-lhe-á alguém isso? pois será devorado.
21 Teraz jednak [ludzie] nie mogą patrzyć na światło, gdy jaśnieje w chmurach, gdy wiatr przechodzi [i] rozprasza je.
E agora se não pode olhar para o sol, quando resplandece nos céus; passando e purificando-os o vento.
22 Od północy przychodzi [jakby] złoty [blask, ale] w Bogu jest straszliwy majestat.
O esplendor de ouro vem do norte: pois em Deus há uma tremenda magestade.
23 On jest Wszechmocny, nie możemy go doścignąć. On jest wielki w potędze i sądzie i bogaty w sprawiedliwość. Nie uciska [nikogo].
Ao Todo-poderoso não podemos alcançar; grande é em potência; porém a ninguém oprime em juízo e grandeza de justiça.
24 Dlatego boją się go ludzie. On nie ma względu na żadnego, który jest mądry w sercu.
Por isso o temem os homens: ele não respeita aos sábios de coração.

< Hioba 37 >