Hioba 36
1 Elihu mówił jeszcze:
Proseguiu ainda Elihu, e disse:
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
Espera-me um pouco, e mostrar-te-hei que ainda ha razões a favor de Deus.
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
Desde longe repetirei a minha opinião; e ao meu Creador attribuirei a justiça.
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
Porque na verdade, as minhas palavras não serão falsas: comtigo está um que é sincero na sua opinião.
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Eis que Deus é mui grande, comtudo a ninguem despreza: grande é em força de coração.
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
Não deixa viver ao impio, e faz justiça aos afflictos.
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
Do justo não tira os seus olhos; antes estão com os reis no throno; ali os assenta para sempre, e assim são exaltados.
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
E, se estando presos em grilhões, os detem amarrados com cordas de afflicção,
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
Então lhes faz saber a obra d'elles, e as suas transgressões; porquanto prevaleceram n'ellas.
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
E revela-lh'o aos seus ouvidos, para seu ensino; e diz-lhes que se convertam da maldade.
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
Se o ouvirem, e o servirem, acabarão seus dias em bem, e os seus annos em delicias.
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
Porém se o não ouvirem, á espada os passarão, e expirarão sem conhecimento.
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
E os hypocritas de coração amontoam para si a ira; e amarrando-os elle, não clamam por soccorro.
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
A sua alma morre na mocidade, e a sua vida entre os sodomitas.
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
Ao afflicto livra, da sua afflicção, e na oppressão o revelará aos seus ouvidos.
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
Assim tambem te desviará da bocca da angustia para um logar espaçoso, em que não haja aperto, e as iguarias da tua mesa serão cheias de gordura.
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
E estarás satisfeito com o juizo do impio: o juizo e a justiça te sustentarão.
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
Porquanto ha furor, guarda-te de que porventura te não tire de pancada, pois por grande preço te não poderiam retirar d'ali.
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
Estimaria elle tanto tuas riquezas, ou alguns esforços da força, que por isso não estivesses em aperto?
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
Não suspires pela noite, em que os povos sejam tomados do seu logar.
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
Guarda-te, e não declines para a iniquidade: porquanto n'isto a escolheste, por causa da tua miseria.
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
Eis que Deus exalta com a sua força; quem ensina como elle?
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
Quem lhe pedirá conta do seu caminho? ou, quem lhe disse: Tu commetteste maldade?
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
Lembra-te de que engrandeças a sua obra que os homens contemplam.
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
Todos os homens a veem, e o homem a enxerga de longe.
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
Eis que Deus é grande, e nós o não comprehendemos, e o numero dos seus annos se não pode esquadrinhar.
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
Porque faz miudas as gottas das aguas que derramam a chuva do seu vapor.
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
A qual as nuvens distillam e gotejam sobre o homem abundantemente.
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
Porventura tambem se poderão entender as extensões das nuvens, e os estalos da sua tenda?
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
Eis que estende sobre ellas a sua luz, e encobre os altos do mar.
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
Porque por estas coisas julga os povos e lhes dá mantimento em abundancia.
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
Com as mãos encobre a luz, e faz-lhe prohibição pela que passa por entre ellas.
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
O que dá a entender o seu pensamento, como tambem aos gados, ácerca do temporal que sobe.
