Hioba 36
1 Elihu mówił jeszcze:
addens quoque Heliu haec locutus est
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
sustine me paululum et indicabo tibi adhuc enim habeo quod pro Deo loquar
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
repetam scientiam meam a principio et operatorem meum probabo iustum
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
vere enim absque mendacio sermones mei et perfecta scientia probabitur tibi
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Deus potentes non abicit cum et ipse sit potens
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
sed non salvat impios et iudicium pauperibus tribuit
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
non aufert a iusto oculos suos et reges in solio conlocat in perpetuum et illi eriguntur
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
et si fuerint in catenis et vinciantur funibus paupertatis
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
indicabit eis opera eorum et scelera eorum quia violenti fuerint
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
revelabit quoque aurem eorum ut corripiat et loquetur ut revertantur ab iniquitate
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
si audierint et observaverint conplebunt dies suos in bono et annos suos in gloria
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
si autem non audierint transibunt per gladium et consumentur in stultitia
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
simulatores et callidi provocant iram Dei neque clamabunt cum vincti fuerint
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
morietur in tempestate anima eorum et vita eorum inter effeminatos
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
eripiet pauperem de angustia sua et revelabit in tribulatione aurem eius
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
igitur salvabit te de ore angusto latissime et non habentis fundamentum subter se requies autem mensae tuae erit plena pinguedine
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
causa tua quasi impii iudicata est causam iudiciumque recipies
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
non te ergo superet ira ut aliquem opprimas nec multitudo donorum inclinet te
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
depone magnitudinem tuam absque tribulatione et omnes robustos fortitudine
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
ne protrahas noctem ut ascendant populi pro eis
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
cave ne declines ad iniquitatem hanc enim coepisti sequi post miseriam
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
ecce Deus excelsus in fortitudine sua et nullus ei similis in legislatoribus
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
quis poterit scrutari vias eius aut quis ei dicere operatus es iniquitatem
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
memento quod ignores opus eius de quo cecinerunt viri
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
omnes homines vident eum unusquisque intuetur procul
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
ecce Deus magnus vincens scientiam nostram numerus annorum eius inaestimabilis
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
qui aufert stillas pluviae et effundit imbres ad instar gurgitum
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
qui de nubibus fluunt quae praetexunt cuncta desuper
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
et fulgurare lumine suo desuper cardines quoque maris operiet
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
per haec enim iudicat populos et dat escas multis mortalibus
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
in manibus abscondit lucem et praecipit ei ut rursus adveniat
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
adnuntiat de ea amico suo quod possessio eius sit et ad eam possit ascendere
