Hioba 36
1 Elihu mówił jeszcze:
Und Elihu fuhr fort und sprach:
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
Gedulde dich noch ein wenig, so will ich dich lehren, ich habe noch mehr zu reden für Gott.
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
Ich will mein Wissen weither holen und meinem Schöpfer Gerechtigkeit widerfahren lassen!
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
Denn wahrlich, meine Reden sind keine Lügen, du hast es mit einem ganz Verständigen zu tun!
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Siehe, Gott ist mächtig, doch verachtet er niemand; groß ist die Kraft seines Herzens.
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
Den Gottlosen läßt er nicht leben, aber den Elenden schafft er Recht.
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
Er wendet seine Augen nicht ab von den Gerechten und setzt sie auf ewig mit Königen auf den Thron, damit sie herrschen.
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
Sind sie aber in Fesseln gebunden, in Banden des Elends gefangen,
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
so hält er ihnen ihre Taten und ihre Übertretungen vor; denn sie haben sich überhoben;
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
er öffnet ihr Ohr der Bestrafung und befiehlt ihnen, sich von der Bosheit abzukehren.
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
Wenn sie dann gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage in Glück und ihre Jahre in Wohlfahrt beendigen.
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
Gehorchen sie aber nicht, so kommen sie um durchs Schwert und sterben dahin in ihrem Unverstand.
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
Denn die, welche ruchlosen Herzens sind, widersetzen sich; sie flehen nicht, wenn er sie gefesselt hat.
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
Ihre Seele stirbt in der Jugend und ihr Leben unter den Hurern.
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
Den Gedemütigten aber rettet er durch die Demütigung und öffnet durch die Trübsal sein Ohr.
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
Und auch dich lockt er aus der Enge in die Weite, da keine Not mehr sein wird, und an einen reichbesetzten Tisch.
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
Bist du aber vom Urteil des Gottlosen erfüllt, so werden Urteil und Gericht dich treffen.
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
Der Zorn verleite dich ja nicht zur Lästerung, und die Menge des Lösegeldes besteche dich nicht.
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
Wird er deinen Reichtum schätzen? Er achtet nicht auf Gold, noch auf alle Anstrengungen der Kraft.
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
Sehne dich nicht nach der Nacht, da Völker untergehen werden.
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
Hüte dich, wende dich nicht zum Bösen, denn dieses ziehst du dem Leiden vor.
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
Siehe, Gott ist erhaben in seiner Kraft, wo ist ein Lehrer wie er?
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
Wer will ihn zur Rede stellen über seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: Du hast Unrecht getan?
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
Gedenke daran, sein Tun zu erheben; die Menschen sollen es besingen.
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
Alle Menschen sehen es ja, der Sterbliche schaut es von ferne.
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
Siehe, wie erhaben ist Gott! Wir aber verstehen ihn nicht; die Zahl seiner Jahre hat niemand erforscht.
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
Denn er zieht Wassertropfen herauf; sie träufeln als Regen aus seinem Dunst, den die Wolken rieseln lassen,
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
sie triefen auf viele Menschen herab.
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
Versteht man auch das Ausspannen der Wolken und das Krachen seines Gezelts?
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
Siehe, er breitet sein Licht um sich her aus und bedeckt die Gründe des Meeres;
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
denn damit richtet er die Völker und gibt Speise die Fülle.
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
Seine Hände bedeckt er mit Licht und gebietet ihm, zu treffen.
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
Sein Donnern kündigt ihn an, die Herde sein Heraufsteigen [im Gewitter].
