Hioba 36

1 Elihu mówił jeszcze:

Elihu redet weiter und sprach:

2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

Harre mir noch ein wenig, ich will dir's zeigen; denn ich habe noch von Gottes wegen etwas zu sagen.

3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

Ich will mein Wissen weither holen und beweisen, daß mein Schöpfer recht habe.

4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

Meine Reden sollen ohne Zweifel nicht falsch sein; mein Verstand soll ohne Tadel vor dir sein.

5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

Siehe, Gott ist mächtig, und verachtet doch niemand; er ist mächtig von Kraft des Herzens.

6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

Den Gottlosen erhält er nicht, sondern hilft dem Elenden zum Recht.

7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

Er wendet seine Augen nicht von dem Gerechten; sondern mit Königen auf dem Thron läßt er sie sitzen immerdar, daß sie hoch bleiben.

8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

Und wenn sie gefangen blieben in Stöcken und elend gebunden mit Stricken,

9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

so verkündigt er ihnen, was sie getan haben, und ihre Untugenden, daß sie sich überhoben,

10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

und öffnet ihnen das Ohr zur Zucht und sagt ihnen, daß sie sich von dem Unrechten bekehren sollen.

11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

Gehorchen sie und dienen ihm, so werden sie bei guten Tagen alt werden und mit Lust leben.

12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

Gehorchen sie nicht, so werden sie ins Schwert fallen und vergehen in Unverstand.

13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

Die Heuchler werden voll Zorns; sie schreien nicht, wenn er sie gebunden hat.

14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

So wird ihre Seele in der Jugend sterben und ihr Leben unter den Hurern.

15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

Aber den Elenden wird er in seinem Elend erretten und dem Armen das Ohr öffnen in der Trübsal.

16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

Und auch dich lockt er aus dem Rachen der Angst in weiten Raum, da keine Bedrängnis mehr ist; und an deinem Tische, voll des Guten, wirst du Ruhe haben.

17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

Du aber machst die Sache der Gottlosen gut, daß ihre Sache und ihr Recht erhalten wird.

18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

Siehe zu, daß nicht vielleicht Zorn dich verlocke zum Hohn, oder die Größe des Lösegelds dich verleite.

19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

Meinst du, daß er deine Gewalt achte oder Gold oder irgend eine Stärke oder Vermögen?

20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

Du darfst der Nacht nicht begehren, welche Völker wegnimmt von ihrer Stätte.

21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

Hüte dich und kehre dich nicht zum Unrecht, wie du denn vor Elend angefangen hast.

22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

Siehe Gott ist zu hoch in seiner Kraft; wo ist ein Lehrer, wie er ist?

23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

Wer will ihm weisen seinen Weg, und wer will zu ihm sagen: “Du tust Unrecht?”

24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

Gedenke daß du sein Werk erhebest, davon die Leute singen.

25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

Denn alle Menschen sehen es; die Leute schauen's von ferne.

26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

Siehe Gott ist groß und unbekannt; seiner Jahre Zahl kann niemand erforschen.

27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

Er macht das Wasser zu kleinen Tropfen und treibt seine Wolken zusammen zum Regen,

28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

daß die Wolken fließen und triefen sehr auf die Menschen.

29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

Wenn er sich vornimmt die Wolken auszubreiten wie sein hoch Gezelt,

30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

siehe, so breitet er aus sein Licht über dieselben und bedeckt alle Enden des Meeres.

31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

Denn damit schreckt er die Leute und gibt doch Speise die Fülle.

32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

Er deckt den Blitz wie mit Händen und heißt ihn doch wieder kommen.

33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.

Davon zeugt sein Geselle, des Donners Zorn in den Wolken.