Hioba 36

1 Elihu mówił jeszcze:

Weiter fuhr Elihu also fort:

2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.

Warte mir ein wenig, daß ich dich unterweise, denn noch stehen Gott Worte zu Gebote.

3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.

Ich will mein Wissen fernher entnehmen und meinem Schöpfer Recht verschaffen.

4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.

Denn wahrlich, meine Worte lügen nicht; mit einem Manne von vollkommener Erkenntnis hast du's zu thun.

5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.

Siehe, Gott ist gewaltig, doch verschmäht er niemand, gewaltig an Kraft des Geistes.

6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.

Er erhält den Gottlosen nicht am Leben, aber den Elenden gewährt er Recht.

7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.

Er zieht seine Augen nicht ab von dem Frommen und bei Königen auf dem Thron - da läßt er sie immerdar sitzen, daß sie erhöht seien.

8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;

Und wenn sie mit Ketten gebunden sind, gefangen gehalten werden von Stricken des Elends,

9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.

und er ihnen ihr Thun vorhält und ihre Sünden, daß sie sich überhoben,

10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.

und er so ihr Ohr der Warnung aufthut und sie umkehren heißt vom Frevel:

11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.

Wenn sie gehorchen und sich unterwerfen, so werden sie ihre Tage im Glück und ihre Jahre in Wonne verbringen.

12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.

Gehorchen sie aber nicht, so fahren sie dahin durch Geschosse und verhauchen in Verblendung.

13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.

Denn als Leute von ruchlosem Sinn hegen sie Zorn, schreien nicht, wenn er sie fesselt;

14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.

in der Jugendfrische stirbt ihre Seele dahin, und ihr Leben wie das der Lustbuben.

15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.

Erretten wird er den Elenden durch sein Elend und thut ihnen durch die Drangsal das Ohr auf.

16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.

Und er lockt auch dich aus dem Rachen der Not auf weiten Plan, wo keine Beengung ist, und was auf deinen Tisch kommt, ist reich an Fett.

17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.

Bist du aber erfüllt vom Urteile des Gottlosen, so werden Urteil und Gericht dich festhalten.

18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.

Denn Grimm verführe dich nicht zu Hohn, und des Lösegelds Größe verleite dich nicht.

19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.

Wird er deinem Schreien anders abhelfen, als durch Bedrängnis und alle Kraftanstrengungen?

20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.

Lechze nicht nach der Nacht, daß Völker auffahren an ihrer Stelle,

21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.

Hüte dich, wende dich nicht zum Frevel; denn dazu hast du mehr Lust als zum Leiden.

22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?

Siehe, Gott wirkt erhaben in seiner Kraft; wer ist ein Herrscher wie er?

23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?

Wer hat ihm seinen Weg vorgeschrieben, und wer gesagt: du hast Unrecht gethan?

24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.

Gedenke, daß du sein Thun erhebst, welches die Menschen besingen!

25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.

Alle Menschen schauen ihre Lust daran; der Sterbliche erblickt es von ferne.

26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.

Ja, Gott ist erhaben und unbegreiflich für uns, die Zahl seiner Jahre nicht zu erforschen.

27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;

Denn er zählt des Wassers Tropfen ab, daß sie infolge seines Nebels Regen sickern,

28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.

den die Wolken rieseln lassen, auf viele Menschen niederträufeln.

29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?

Und vollends, wenn man die Ausbreitungen des Gewölks verstände, das Krachen seines Gezelts!

30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.

Siehe, er breitet um sich aus sein Licht und bedeckt die Wurzeln des Meers.

31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.

Denn damit richtet er Völker, giebt Speise zugleich im Überfluß.

32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).

Beide Hände bedeckt er mit Licht und entbietet es gegen den Widersacher.

33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.

Ihn meldet an sein Dröhnen, ihn, der seinen Zorn gegen das Unrecht eifern laßt.