< Hioba 36 >
Eliu reprit encore une fois et dit:
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
Attends un peu, et je t’instruirai, car j’ai des paroles encore pour la cause de Dieu;
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
je prendrai mes raisons de haut, et je montrerai la justice de mon Créateur.
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
Sois-en sûr, mes discours sont exempts de mensonge; devant toi est un homme sincère en ses jugements.
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Voici que Dieu est puissant, mais il ne dédaigne personne; il est puissant par la force de son intelligence.
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
Il ne laisse pas vivre le méchant, et il fait justice aux malheureux.
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
Il ne détourne pas ses yeux des justes; il les fait asseoir sur le trône avec les rois, il les établit pour toujours, et ils sont exaltés.
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
Viennent-ils à tomber dans les fers, sont-ils pris dans les liens du malheur,
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
il leur dénonce leurs œuvres, leurs fautes causées par l’orgueil.
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
Il ouvre leur oreille à la réprimande, il les exhorte à se détourner du mal.
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
S’ils écoutent et se soumettent, ils achèvent leurs jours dans le bonheur, et leurs années dans les délices.
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
Mais s’ils n’écoutent pas, ils périssent par le glaive, ils meurent dans leur aveuglement.
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
Les cœurs impies se livrent à la colère, ils ne crient pas vers Dieu quand il les met dans les chaînes.
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
Aussi meurent-ils dans leur jeunesse, et leur vie se flétrit comme celle des infâmes.
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
Mais Dieu sauve le malheureux dans sa misère, il l’instruit par la souffrance.
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
Toi aussi, il te retirera de la détresse, pour te mettre au large, en pleine liberté, et ta table sera dressée et chargée de mets succulents.
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
Mais si tu combles la mesure de l’impie, tu en porteras la sentence et la peine.
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
Crains que Dieu irrité ne t’inflige un châtiment, et que tes riches offrandes ne t’égarent.
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
Tes cris te tireront-ils de la détresse, et même toutes les ressources de la force?
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
Ne soupire pas après la nuit, durant laquelle les peuples sont anéantis sur place.
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
Prends garde de te tourner vers l’iniquité, car tu la préfères à l’affliction.
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
Vois: Dieu est sublime dans sa puissance! Quel maître est semblable à lui?
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
Qui lui trace la voie qu’il doit suivre? Qui peut lui dire: « Tu as mal fait? »
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
Songe plutôt à glorifier ses œuvres, que les hommes célèbrent dans leurs chants.
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
Tout homme les admire, le mortel les contemple de loin.
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
Dieu est grand au-dessus de toute science, le nombre de ses années est impénétrable.
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
Il attire les gouttes d’eau, qui se répandent en pluie sous leur poids.
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
Les nuées la laissent couler, et tomber sur la masse des hommes.
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
Qui comprendra l’expansion des nuages, et le fracas de la tente du Très-Haut?
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
Tantôt il étend autour de lui sa lumière, tantôt il se cache comme au fond de la mer.
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
C’est ainsi qu’il exerce sa justice sur les peuples, et qu’il donne la nourriture avec abondance.
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
Il prend la lumière dans ses mains, et lui marque le but à atteindre.
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
Son tonnerre l’annonce, l’effroi des troupeaux annonce son approche.