Hioba 36
1 Elihu mówił jeszcze:
Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak:
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen;
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen.
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent.
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet;
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht,
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig!
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen,
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan;
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren.
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde;
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand.
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt:
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren.
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood!
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen.
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen,
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan;
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht.
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn;
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht!
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij?
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd?
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen,
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt.
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten!
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel,
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten;
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent?
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt.
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed.
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel;
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!
