Hioba 36
1 Elihu mówił jeszcze:
Og Elihu blev ved og sagde:
2 Poczekaj trochę, a pouczę cię, bo jeszcze przemówię za Boga.
Bi mig lidt, og jeg vil belære dig, thi her er endnu noget at tale for Gud.
3 Z daleka przyniosę swą wiedzę i uznam sprawiedliwość mego Stwórcy.
Jeg vil hente min Kundskab langt borte fra og skaffe den, som har skabt mig, Ret.
4 Bo naprawdę moje słowa nie [są] kłamstwem, a [człowiek] z doskonałą wiedzą [stoi] przed tobą.
Thi sandelig, mine Taler ere ikke Løgn; een, som er oprigtig i hvad han ved, er hos dig.
5 Oto Bóg [jest] potężny, a nie gardzi [nikim]. On jest potężny w sile serca.
Se, Gud er mægtig, og han vil ikke forkaste nogen, han er mægtig i Forstandens Styrke.
6 Nie pozostawia niegodziwych przy życiu, a ubogim przyznaje prawa.
Han lader ikke en ugudelig leve, men skaffer de elendige Ret.
7 Nie odwraca swoich oczu od sprawiedliwego, ale sadza ich na wieki z królami na tronie – i są wywyższeni.
Han drager ikke sine Øjne bort fra de retfærdige, hos Konger paa Tronen, der sætter han dem evindelig, og de skulle ophøjes.
8 A jeśli są związani okowami albo spętani powrozami utrapienia;
Og om de blive bundne i Lænker, blive fangne med Elendigheds Snore,
9 Wtedy oznajmia im ich czyny i przestępstwa – to, że się wzmogły.
da forkynder han dem deres Gerninger og deres Overtrædelser, at de vare overmodige;
10 Otwiera im ucho, aby [przyjęli] karę, i każe im odwrócić się od nieprawości.
da aabner han deres Øren for Formaningen og siger, at de skulle omvende sig fra Uretfærdighed.
11 Jeśli będą posłuszni i będą [mu] służyć, dopełnią swoich dni w dobrobycie, a swoich lat w rozkoszach.
Dersom de da ville høre og tjene ham, da skulle de ende deres Dage i det gode og deres Aar i Liflighed;
12 Ale jeśli nie usłuchają, zginą od miecza, umrą bez poznania.
men dersom de ikke ville høre, da skulle de omkomme ved Sværdet op opgive Aanden i Uforstand.
13 Lecz [ludzie] obłudnego serca gromadzą gniew, nie wołają, kiedy ich wiąże.
Og de vanhellige af Hjerte nære Vrede, de raabe ej til ham, naar han binder dem.
14 Umierają w młodości, swoje życie spędzają wśród rozpustników.
Deres Sjæl dør hen i Ungdommen og deres Liv som Skørlevneres.
15 Wyrywa ubogiego z utrapienia i otwiera ich uszy w ucisku.
Han frier en elendig ved hans Elendighed og aabner deres Øre ved Trængsel.
16 Również ciebie wyrwałby z ciasnego miejsca na [miejsce] przestronne, gdzie nie ma ucisku, a [zastawiłby] twój stół pełnią tłuszczu.
Ogsaa dig leder han ud af Trængselens Strube til det vide Rum, hvor der ikke er snævert; og hvad, som sættes paa dit Bord, er fuldt af Fedme.
17 Ale ty zasłużyłeś na sąd niegodziwego, [dlatego] prawo i sąd będą cię trzymać.
Men har du fuldt op af den uretfærdiges Sag, skal Sag og Dom følges ad.
18 Gniew [wisi], więc uważaj, by nie poraził cię karą, gdyż nie wybawił cię żaden okup.
Thi lad ej Vreden forlede dig til Spot og lad ej den store Løsesum forføre dig!
19 Czy będzie zważał na twoje bogactwa? [Nie], ani [na] złoto, ani [na] jakiekolwiek siły [lub] potęgi.
Mon han skulde agte din Rigdom? nej, hverken det skønne Guld eller nogen Magts Styrke!
20 Nie tęsknij za nocą, kiedy ludzie są porwani ze swojego miejsca.
Du skal ikke hige efter Natten, da Folk borttages fra deres Sted.
21 Strzeż się, abyś nie zważał na nieprawość; gdyż wybrałeś to sobie zamiast utrapienia.
Forsvar dig, at du ikke vender dit Ansigt til Uret; thi denne har du foretrukket fremfor det at lide.
22 Oto Bóg jest najwyższy w swojej potędze, któż może tak nauczyć jak on?
Se, Gud er ophøjet ved sin Kraft; hvo er en Lærer som han?
23 Kto mu wytyczył jego drogę? Albo kto mu powie: Popełniłeś nieprawość?
Hvo har foreskrevet ham hans Vej? og hvo tør sige: Du har gjort Uret?
24 Pamiętaj, abyś wysławiał jego dzieło, któremu przypatrują się ludzie.
Kom i Hu, at du ophøjer hans Gerning, hvilken Folk have besunget;
25 Wszyscy ludzie je widzą, człowiek przypatruje się nim z daleka.
hvilken alle Mennesker have set, hvilken Mennesket skuer langtfra.
26 Oto Bóg [jest] wielki, a poznać [go] nie możemy, a liczba jego lat jest niezbadana.
Se, Gud er stor, og vi kunne ikke kende ham, og man kan ikke udgrunde Tallet paa hans Aar.
27 On wyciąga bowiem krople wód, które padają z pary [jako] deszcz;
Thi han drager Vandets Draaber til sig; gennem hans Dunstkreds beredes de til Regn,
28 Który spuszczają chmury i [który] obficie spływa na ludzi.
hvilken Skyerne lade nedflyde, lade neddryppe over mange Mennesker.
29 (A kto zrozumie rozmieszczenie chmur i grzmot jego namiotu?
Mon ogsaa nogen forstaa hans Skyers Udspænding, hans Hyttes Bragen?
30 Oto rozciąga nad nim swoją światłość i okrywa głębiny morskie.
Se, han udbreder sit Lys om sig og skjuler Havets Rødder.
31 Przez te rzeczy bowiem sądzi narody i daje pokarm w obfitości.
Thi derved dømmer han Folkene, giver dem Spise i Overflødighed.
32 Chmurami okrywa światłość i rozkazuje [jej ukrywać] się za wyznaczoną [chmurą]).
Over sine Hænder dækker han med Lyset, og han giver det Befaling imod den, det skal ramme.
33 Grzmot daje o nim znać, a także bydło – o parze unoszącej się w górę.
Om ham forkynder hans Torden, ja om ham Kvæget, naar han drager op.
