Hioba 35

1 Elihu mówił dalej:

Nadto mówił Elihu, i rzekł:

2 Czy uważasz to za słuszne, że powiedziałeś: Mam więcej sprawiedliwości niż Bóg?

I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?

3 Powiedziałeś bowiem: Cóż mi pomoże? Jaki będę miał pożytek [z tego, że zostanę] oczyszczony z grzechu?

Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?

4 Odpowiem dowodnie tobie i twoim towarzyszom wraz z tobą.

Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.

5 Spójrz w niebo i zobacz, przypatrz się obłokom, które są wyżej od ciebie.

Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.

6 Jeśli zgrzeszysz, co zrobisz przeciwko niemu? A jeśli pomnożą się twoje nieprawości, co mu uczynisz?

Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?

7 Jeśli jesteś sprawiedliwy, co mu dajesz? Albo co otrzymuje z twojej ręki?

Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?

8 Twoja niegodziwość [zaszkodzi] człowiekowi takiemu jak ty, a twoja sprawiedliwość [pomoże] synowi człowieka.

Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

9 [Ludzie] krzyczą z powodu mnóstwa ucisków, wołają z powodu ramienia mocarzy.

Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,

10 [Ale] nikt nie mówi: Gdzie jest Bóg, mój Stwórca, który w nocy daje pieśni;

Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?

11 Ten, który uczy nas więcej niż zwierzęta ziemskie i czyni nas mądrzejszymi od ptactwa niebieskiego?

Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.

12 Tak więc wołają, ale nikt nie wysłuchuje z powodu pychy złych ludzi.

Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.

13 Doprawdy, Bóg nie wysłucha [słów] obłudy, Wszechmocny na nią nie zważa.

Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

14 Chociaż mówisz, że go nie widzisz, sąd jest przed nim, więc mu zaufaj.

Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,

15 Teraz jednak jego gniew spadł na ciebie w niewielkim stopniu, jakby nie znał wielkości twoich [grzechów].

Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.

16 Dlatego Hiob na próżno otwiera swe usta; mnoży słowa bez poznania.

Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.