Hioba 34
1 Elihu mówił dalej:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
