Hioba 34
1 Elihu mówił dalej:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperum: opus enim manuum eius sunt universi.
20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
Quasi impios percussit eos in loco videntium.
27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
Quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.
