Hioba 34

1 Elihu mówił dalej:

Elihu hob dann wieder an und sagte:

2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.

»Vernehmt, ihr Weisen, meine Worte und, ihr Einsichtigen, schenkt mir Gehör!

3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.

denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speisen kostet.

4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.

Wir wollen doch prüfend das Recht finden, wollen gemeinsam erforschen, was gut ist.

5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.

Denn Hiob hat behauptet: ›Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht vorenthalten;

6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.

trotz meines Rechtes soll ich ein Lügner sein! Tödlich steckt sein Pfeil in mir, ohne daß ich mich verschuldet habe!‹«

7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?

»Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerrede trinkt wie Wasser

8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?

und in Gemeinschaft mit Übeltätern getreten ist und mit Frevlern Umgang pflegt?

9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.

Denn er hat behauptet: ›Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott die Freundschaft aufrecht hält.‹

10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.

Darum hört mich an, ihr einsichtsvollen Männer! Fern bleibe der Vorwurf von Gott, daß er Frevel verübe, und vom Allmächtigen, daß er Unrecht tue!

11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.

Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm und läßt es jedem nach seinem Lebenswandel ergehen.

12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.

Ja wahrlich, Gott handelt nicht frevelhaft, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.

13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?

Wer hat die Erde seiner Obhut anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hergestellt?

14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;

Wenn er nur an sich selbst dächte, seinen Geist und seinen Odem in sich zurückzöge,

15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.

so müßte alles Fleisch insgesamt verscheiden und der Mensch wieder zu Staub werden.

16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.

Wenn du also verständig bist, so höre dies und gib wohl acht, wie meine Worte lauten!

17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?

Kann auch, wer das Recht haßt, ein Gemeinwesen leiten? Oder willst du den Allgerechten verdammen,

18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?

ihn, der zum Könige sagt: ›Du Nichtswürdiger!‹ und zu den Hochgestellten: ›Du Bösewicht!‹,

19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.

ihn, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Vornehmen nicht vor dem Geringen bevorzugt, weil sie ja alle das Werk seiner Hände sind.

20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].

In einem Augenblick sterben sie, und mitten in der Nacht wird ein Volk erschüttert und muß dahinfahren, und Machthaber beseitigt er, ohne die Hand zu rühren.

21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.

Denn seine Augen sind auf die Wege eines jeden Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte:

22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.

da gibt es kein Dunkel und keine noch so dichte Finsternis, daß die Frevler sich darin verbergen könnten.

23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.

Denn er braucht einen Menschen nicht erst lange zu beobachten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine:

24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.

nein, er zerschmettert Gewalthaber ohne Untersuchung und läßt andere an ihre Stelle treten.

25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.

Somit kennt er ihre Taten wohl und stürzt sie über Nacht, so daß sie zermalmt werden.

26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;

Als Frevler, die sie sind, geißelt er sie vor aller Augen

27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;

zur Strafe dafür, daß sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege unbeachtet gelassen haben,

28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.

so daß sie den Hilferuf des Armen zu ihm hinaufdringen ließen und er den Notschrei der Bedrückten vernehmen mußte.

29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;

Verhält er sich aber ruhig, wer darf ihn verdammen? Und verhüllt er sein Angesicht, wer kann ihn schauen? So waltet er sowohl über Völkern als auch über einzelnen Menschen gleicherweise,

30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.

damit nicht ruchlose Menschen die Herrschaft führen, Leute, welche Fallstricke für das Volk sein würden.«

31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.

»Denn soll etwa Gott zu dir sagen: ›Ich habe mich geirrt; will (aber) nicht wieder verkehrt handeln?

32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.

Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich unrecht gehandelt habe, will ich es nicht wieder tun.‹

33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.

Soll er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du unzufrieden bist, und sagen: ›Du hast das Bessere zu bestimmen, nicht ich; was du also weißt, das sprich aus!‹?

34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:

Verständige Leute werden mir zugestehen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.

›Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind nicht wohlbedacht.‹

36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.

O daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Widerreden nach Art der Frevler!

37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.

Denn zu seiner Verfehlung fügt er noch den Abfall (von Gott) hinzu: er höhnt laut in unserer Mitte und macht viel Redens gegen Gott.«