< Hioba 34 >
2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
Sages, écoutez mes discours! Vous qui êtes intelligents, prêtez-moi l’oreille!
3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
Car l’oreille discerne les paroles, Comme le palais savoure les aliments.
4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
Choisissons ce qui est juste, Voyons entre nous ce qui est bon.
5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
Job dit: Je suis innocent, Et Dieu me refuse justice;
6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
J’ai raison, et je passe pour menteur; Ma plaie est douloureuse, et je suis sans péché.
7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
Y a-t-il un homme semblable à Job, Buvant la raillerie comme l’eau,
8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
Marchant en société de ceux qui font le mal, Cheminant de pair avec les impies?
9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
Car il a dit: Il est inutile à l’homme De mettre son plaisir en Dieu.
10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
Écoutez-moi donc, hommes de sens! Loin de Dieu l’injustice, Loin du Tout-Puissant l’iniquité!
11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
Il rend à l’homme selon ses œuvres, Il rétribue chacun selon ses voies.
12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
Non certes, Dieu ne commet pas l’iniquité; Le Tout-Puissant ne viole pas la justice.
13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
Qui l’a chargé de gouverner la terre? Qui a confié l’univers à ses soins?
14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
S’il ne pensait qu’à lui-même, S’il retirait à lui son esprit et son souffle,
15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
Toute chair périrait soudain, Et l’homme rentrerait dans la poussière.
16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
Si tu as de l’intelligence, écoute ceci, Prête l’oreille au son de mes paroles!
17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
Un ennemi de la justice régnerait-il? Et condamneras-tu le juste, le puissant,
18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
Qui proclame la méchanceté des rois Et l’iniquité des princes,
19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
Qui n’a point égard à l’apparence des grands Et ne distingue pas le riche du pauvre, Parce que tous sont l’ouvrage de ses mains?
20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
En un instant, ils perdent la vie; Au milieu de la nuit, un peuple chancelle et périt; Le puissant disparaît, sans la main d’aucun homme.
21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
Car Dieu voit la conduite de tous, Il a les regards sur les pas de chacun.
22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
Il n’y a ni ténèbres ni ombre de la mort, Où puissent se cacher ceux qui commettent l’iniquité.
23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
Dieu n’a pas besoin d’observer longtemps, Pour qu’un homme entre en jugement avec lui;
24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
Il brise les grands sans information, Et il met d’autres à leur place;
25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
Car il connaît leurs œuvres. Il les renverse de nuit, et ils sont écrasés;
26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
Il les frappe comme des impies, A la face de tous les regards.
27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
En se détournant de lui, En abandonnant toutes ses voies,
28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
Ils ont fait monter à Dieu le cri du pauvre, Ils l’ont rendu attentif aux cris des malheureux.
29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
S’il donne le repos, qui répandra le trouble? S’il cache sa face, qui pourra le voir? Il traite à l’égal soit une nation, soit un homme,
30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
Afin que l’impie ne domine plus, Et qu’il ne soit plus un piège pour le peuple.
31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
Car a-t-il jamais dit à Dieu: J’ai été châtié, je ne pécherai plus;
32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
Montre-moi ce que je ne vois pas; Si j’ai commis des injustices, je n’en commettrai plus?
33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
Est-ce d’après toi que Dieu rendra la justice? C’est toi qui rejettes, qui choisis, mais non pas moi; Ce que tu sais, dis-le donc!
34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
Les hommes de sens seront de mon avis, Le sage qui m’écoute pensera comme moi.
35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
Job parle sans intelligence, Et ses discours manquent de raison.
36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
Qu’il continue donc à être éprouvé, Puisqu’il répond comme font les méchants!
37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
Car il ajoute à ses fautes de nouveaux péchés; Il bat des mains au milieu de nous, Il multiplie ses paroles contre Dieu.