Hioba 34
1 Elihu mówił dalej:
Elihu nastavi svoju besjedu i reče:
2 Słuchajcie, mądrzy, moich słów i wy, uczeni, posłuchajcie mnie.
“I vi, mudraci, čujte što ću reći, vi, ljudi umni, poslušajte mene,
3 Ucho bowiem bada słowa, jak podniebienie smakuje pokarm.
jer uši nam prosuđuju besjede isto kao što nepce hranu kuša.
4 Wybierzmy sobie sąd, rozeznajmy między sobą, co jest dobre.
Zajedno ispitajmo što je pravo i razmislimo skupa što je dobro.
5 Hiob bowiem powiedział: Jestem sprawiedliwy, a Bóg odrzucił moją sprawę.
Job je utvrdio: 'Ja sam pravedan, ali Bog meni pravdu uskraćuje.
6 Czy mam kłamać wbrew swojej racji? Nieuleczalna jest moja rana, bez przestępstwa.
U pravu sam, a lašcem prave mene, nasmrt prostrijeljen, a bez krivnje svoje!'
7 Czy jest człowiek podobny do Hioba, który pije obelgi jak wodę?
Zar gdje čovjeka ima poput Joba koji porugu pije kao vodu,
8 I który obraca się w towarzystwie czyniących nieprawość i chodzi z niegodziwcami?
sa zlikovcima koji skupa hodi i s opakima isti dijeli put?
9 Powiedział bowiem: Nic to nie pomoże człowiekowi, że ma upodobanie w Bogu.
On tvrdi: 'Kakva korist je čovjeku od tog što Bogu ugoditi želi?'
10 Dlatego posłuchajcie mnie, ludzie rozumni: Daleki jest Bóg od niegodziwości, Wszechmocny – od nieprawości.
Stoga me čujte, vi ljudi pametni! Od Boga zlo je veoma daleko i nepravednost od Svemogućega,
11 Bo odpłaci człowiekowi według jego czynu i wynagrodzi każdemu według jego drogi.
te on čovjeku plaća po djelima, daje svakom po njegovu vladanju.
12 Nie, naprawdę Bóg nie czyni przewrotnie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
Odista, Bog zla nikada ne čini, niti Svesilni kad izvrće pravo.
13 Któż mu powierzył ziemię? Kto urządził cały okrąg świata?
TÓa tko je njemu povjerio zemlju i vasioni svijet tko je stvorio?
14 Gdyby zwrócił ku człowiekowi swoje serce, gdyby wziął do siebie jego ducha i tchnienie;
Kad bi on dah svoj u se povukao, kad bi čitav svoj duh k sebi vratio,
15 To zginęłoby wszelkie ciało razem, a człowiek w proch by się obrócił.
sva bića bi odjednom izdahnula i u prah bi se pretvorio čovjek.
16 Jeśli więc masz rozum, posłuchaj tego [i] nadstaw uszu na moje słowa.
Ako razuma imaš, slušaj ovo, prikloni uho glasu riječi mojih.
17 Czy ma panować ten, który nienawidzi prawości? Czy potępisz tego, który jest bardzo sprawiedliwy?
Može li vladat' koji mrzi pravo? Najpravednijeg hoćeš li osudit'? -
18 Czy wypada do króla mówić: Nikczemniku? A do książąt: Bezbożni?
Onog koji kaže kralju: 'Nitkove!' a odličniku govori: 'Zlikovče!'
19 Tym bardziej do tego, który nie ma względu na książąt i nie stawia bogacza nad ubogim? Oni wszyscy bowiem są dziełem jego rąk.
Koji nije spram knezovima pristran i jednak mu je ubog i mogućnik, jer oni su djelo ruku njegovih?
20 Umrą nagle, o północy lud będzie wzruszony i przeminie, a mocarz zostanie usunięty bez [udziału] ręki [ludzkiej].
Zaglave za tren, usred gluhe noći: komešaju se narodi, prolaze; ni od čije ruke moćni padaju.
21 Jego oczy bowiem patrzą na drogi człowieka i [on] widzi wszystkie jego kroki.
Jer, on nadzire pute čovjekove, pazi nad svakim njegovim korakom.
22 Nie ma ciemności ani cienia śmierci, gdzie mogliby się ukryć ci, którzy czynią nieprawość.
Nema toga mraka niti crne tmine gdje bi se mogli zlikovci sakriti.
23 Na człowieka bowiem nie wkłada więcej [niż to, co słuszne], aby stawił się na sąd przed Bogiem.
Bog nikome unaprijed ne kaže kada će na sud pred njega stupiti.
24 Rozbije wielu mocarzy i innych osadzi w ich miejsce.
Bez saslušanja on satire jake i stavlja druge na njihovo mjesto.
25 A ponieważ zna ich czyny, wywraca ich w nocy, aby byli zmiażdżeni.
TÓa odveć dobro poznaje im djela! Sred noći on ih obara i gazi.
26 Chłoszcze ich jako niegodziwych w miejscu widocznym;
Ćuškom ih bije zbog zloće njihove na mjestu gdje ih svi vidjeti mogu.
27 Za to, że odstąpili od niego i nie zważali na żadne jego drogi;
Jer prestadoše za njime hoditi, zanemariše putove njegove
28 Z tego powodu dochodzi do niego wołanie biednych, a on wysłuchuje wołania ubogich.
goneć uboge da vape do njega i potlačene da k njemu leleču.
29 Gdy zaprowadzi pokój, któż go zburzy? A gdy zakryje swoje oblicze, któż go ujrzy? [A czyni] tak zarówno narodowi, jak i człowiekowi;
Al' miruje li, tko da njega gane? Zastre li lice, tko ga vidjet' može?
30 Aby obłudnik już nie panował i nie był pułapką dla ludzi.
Nad pucima bdi k'o i nad čovjekom da ne zavlada tko narod zavodi.
31 Doprawdy, powinieneś mówić do Boga: Poniosłem [karę], a nie będę [już] grzeszyć.
Kada bezbožnik Bogu svome kaže: 'Zavedoše me, više griješit neću.
32 Naucz mnie tego, [czego] nie widzę; jeśli popełniłem nieprawość, [już] więcej tego nie uczynię.
Ne uviđam li, ti me sad pouči, i ako sam kad nepravdu činio, ubuduće ja činiti je neću!'
33 Czy [wszystko] ma być po twojej myśli? On odpłaci, czy odrzucisz, czy wybierzesz, a nie ja. Ale jeśli wiesz lepiej, to powiedz.
Misliš da Bog mora njega kazniti, dok ti zamisli njegove prezireš? Al' kada ti odlučuješ, a ne ja, mudrost nam svoju istresi dÓe sada!
34 Niech mi powiedzą ludzie rozumni, niech człowiek mądry posłucha mnie:
Svi ljudi umni sa mnom će se složit' i svatko razuman koji čuje mene:
35 Hiob mówi niemądrze, a jego słowa nie są roztropne.
Nepromišljeno Job je govorio, u riječima mu neima mudrosti.
36 Niech Hiob zostanie doświadczony do końca za swoje odpowiedzi odnośnie do niegodziwych ludzi.
Stoga, nek' se Job dokraja iskuša, jer odgovara poput zlikovaca;
37 Dodaje bowiem buntu do swego grzechu, klaszcze przy nas rękoma i mnoży swoje słowa przeciwko Bogu.
a svom grijehu još pobunu domeće, među nama on plješće dlanovima i hule svoje na Boga gomila.”
