Hioba 33
1 Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
“Na afei, Hiob, tie me nsɛm; yɛ aso ma biribiara a mɛka.
2 Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
Merebebue mʼano; me nsɛm aba me tɛkrɛma so.
3 Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
Me nsɛm fi koma a ɛteɛ mu; na mʼano de ahonim pa ka nea minim.
4 Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
Onyankopɔn Honhom na abɔ me; Otumfo no home ma me nkwa.
5 Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
Sɛ wubetumi a, ma me mmuae; siesie wo ho, na ka si mʼanim.
6 Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
Wo ne me nyinaa yɛ pɛ wɔ Onyankopɔn anim; me nso wɔbɔɔ me fii dɔte mu.
7 Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
Ɛnsɛ sɛ wusuro me, na ɛnsɛ sɛ me nsa yɛ den wɔ wo so.
8 Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
“Nanso woaka ama mate, mete saa nsɛm no, na wokae se,
9 Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
‘Meyɛ kronkron na minni bɔne; me ho tew na afɔdi biara nni me ho.
10 Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
Nanso Onyankopɔn anya me ho mfomso wafa me sɛ ne tamfo.
11 Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
Ɔde me nan hyɛ mpokyerɛ mu; na nʼani wɔ mʼakwan nyinaa so.’
12 Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
“Nanso meka mekyerɛ wo se, eyi mu de woayɛ mfomso, efisɛ Onyankopɔn so sen ɔdesani.
13 Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
Na adɛn nti na wunwiinwii hyɛ no sɛ ommua onipa nsɛm biara ana?
14 Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
Nanso Onyankopɔn kasa wɔ akwan ahorow so, na ebia nnipa nte.
15 We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
Ɔkasa wɔ daeso ne anadwo anisoadehu mu, bere a nna afa nnipa na wɔada hatee wɔ wɔn mpa so no,
16 Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
otumi kasa gu wɔn asom na ɔde kɔkɔbɔ yi wɔn hu,
17 Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
sɛ ɔbɛdan onipa afi nneyɛe bɔne ho na watwe no afi ahantan ho,
18 Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
sɛ ɔmma ne kra nkɔ amoa mu na ɔnhwere ne nkwa wɔ afoa ano.
19 Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
Anaasɛ wotumi de mpa so yaw twe onipa aso nnompe mu yaw a ennyae da,
20 Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
kosi sɛ ne kɔn nnɔ aduan na ne kra nso po aduan a ɛyɛ akɔnnɔ pa ara;
21 Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
ɔfɔn yɛ basaa, na ne nnompe a anka ɛho akata no, ho da hɔ.
22 Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
Ne kra bɛn ɔda, na ne nkwa bɛn owu abɔfo.
23 Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
“Nanso sɛ ɔbɔfo bi wɔ nʼafa sɛ odimafo a, ɛyɛ apem mu baako, na ɔbɛkyerɛ no nea eye ma no,
24 Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
obehu no mmɔbɔ na waka se, ‘Munnyaa no na wankɔ ɔda mu; na manya mpatade ama no,’
25 I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
afei ne were yɛ foforo sɛ abofra; na esi ne dedaw mu yɛ sɛ mmerantebere mu de.
26 Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
Ɔbɔ Onyankopɔn mpae na onya adom fi ne hɔ, ohu Onyankopɔn anim na ɔde ahosɛpɛw teɛ mu; na Onyankopɔn gye no bio sɛ ɔtreneeni.
27 Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
Afei ɔba nnipa mu bɛka se, ‘Meyɛɛ bɔne na mekyeaa nea ɛteɛ, nanso mannya nea ɛfata me.
28 On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
Ogyee me kra na wamma no ankɔ ɔda mu, enti mɛtena ase na madi hann no mu dɛ.’
29 Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
“Onyankopɔn yɛ eyinom nyinaa ma onipa, mprenu ne ne mprɛnsa so,
30 Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
sɛnea ne kra renkɔ ɔda mu, na nkwa hann no ahyerɛn ne so.
31 Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
“Yɛ aso, Hiob, na tie me; yɛ dinn na menkasa.
32 Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
Na sɛ wowɔ biribi ka a, bua me; kasa, na mepɛ sɛ wobu wo bem.
33 A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
Sɛ ɛnte saa nso a, ɛno de tie me. Yɛ dinn na mɛkyerɛ wo nyansa.”
