Hioba 33
1 Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
Assim, na verdade, ó Job, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
2 Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
Eis que já abri a minha bocca: já fallou a minha lingua debaixo do meu paladar.
3 Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
As minhas razões sairão da sinceridade do meu coração, e a pura sciencia dos meus labios.
4 Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
O Espirito de Deus me fez: e a inspiração do Todo-poderoso me deu vida.
5 Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
Se podes responde-me, põe por ordem diante de mim a tua causa, e levanta-te.
6 Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
Eis que sou de Deus, como tu: do lodo tambem eu fui cortado.
7 Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
8 Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
Na verdade que disseste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das palavras, dizendo:
9 Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
Limpo estou, sem transgressão: puro sou; e não tenho culpa.
10 Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
Eis que acha contra mim achaques, e me considerou como seu inimigo.
11 Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
12 Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
Eis que n'isto te respondo: Não foste justo; porque maior é Deus do que o homem.
13 Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
Por que razão contendeste com elle? porque não responde ácerca de todos os seus feitos.
14 Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
Antes Deus falla uma e duas vezes; porém ninguem attenta para isso.
15 We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
Em sonho ou em visão de noite, quando cae somno profundo sobre os homens, e adormecem na cama,
16 Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sella a sua instrucção.
17 Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
Para apartar o homem d'aquillo que faz, e esconder do homem a soberba.
18 Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
19 Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
Tambem na sua cama é com dôres castigado; como tambem a multidão de seus ossos com fortes dôres.
20 Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida appetecivel.
21 Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
Desapparece a sua carne á vista d'olhos, e os seus ossos, que se não viam, agora apparecem:
22 Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
E a sua alma se vae chegando á cova, e a sua vida ao que traz morte.
23 Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
Se com elle pois houver um mensageiro, um interprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua rectidão,
24 Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
Então terá misericordia d'elle, e lhe dirá: Livra-o, que não desça á cova; já achei resgate.
25 I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
26 Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
Devéras orará a Deus, o qual se agradará d'elle, e verá a sua face com jubilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
27 Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
Olhará para os homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
28 On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
Porém Deus livrou a minha alma de que não passasse a cova; assim que a minha vida vê a luz.
29 Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
Eis que tudo isto obra Deus, duas e tres vezes para com o homem;
30 Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
Para desviar a sua alma da perdição, e o alumiar com a luz dos viventes.
31 Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
Escuta pois, ó Job, ouve-me: cala-te, e eu fallarei.
32 Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
Se tens alguma coisa que dizer, responde-me: falla, porque desejo justificar-te.
33 A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
Se não, escuta-me tu: cala-te, e ensinar-te-hei a sabedoria.
