Hioba 33
1 Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
Audi igitur, Job, eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
Ecce aperui os meum: loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
Posuit in nervo pedes meos; custodivit omnes semitas meas.
12 Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
Hoc est ergo in quo non es justificatus: respondebo tibi, quia major sit Deus homine.
13 Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
Adversus eum contendis, quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
Per somnium, in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo,
16 Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
ut avertat hominem ab his quæ facit, et liberet eum de superbia,
18 Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
eruens animam ejus a corruptione, et vitam illius ut non transeat in gladium.
19 Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa ejus marcescere facit.
20 Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animæ illius cibus ante desiderabilis.
21 Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
Tabescet caro ejus, et ossa, quæ tecta fuerant, nudabuntur.
22 Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
Appropinquavit corruptioni anima ejus, et vita illius mortiferis.
23 Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
Si fuerit pro eo angelus loquens, unus de millibus, ut annuntiet hominis æquitatem,
24 Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
miserebitur ejus, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
Consumpta est caro ejus a suppliciis: revertatur ad dies adolescentiæ suæ.
26 Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem ejus in jubilo, et reddet homini justitiam suam.
27 Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et ut eram dignus, non recepi.
28 On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
Liberavit animam suam, ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
Ecce hæc omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos,
30 Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
Attende, Job, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi: loquere, volo enim te apparere justum.
33 A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
