Hioba 33
1 Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.
Nun aber höre, Hiob, meine Rede und allen meinen Worten leih' dein Ohr.
2 Oto teraz otworzyłem swoje usta, [a] mój język będzie mówił pod podniebieniem.
Siehe doch, ich thue meinen Mund auf, und meine Zunge redet unter meinem Gaumen.
3 Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, [a] moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.
Geradem Sinn entstammen meine Worte, und was meine Lippen wissen, sprechen sie lauter aus.
4 Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.
Der Geist Gottes hat mich geschaffen, und des Allmächtigen Odem belebt mich.
5 Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.
Wenn du kannst, so widerlege mich; rüste dich gegen mich, stelle dich zum Kampf.
6 Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, [chociaż] też jestem z błota ulepiony.
Siehe, ich stehe zu Gott, wie du; aus gleichem Thon wie du bin ich geschnitten.
7 Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.
Nein, Furcht vor mir braucht dich nicht zu erschrecken, und meine Hand soll dich nicht niederdrücken.
8 Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk [twoich] słów:
Allein, vor meinen Ohren sagtest du - ich vernahm den Laut deiner Worte:
9 Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.
“Rein bin ich, ohne Missethat, bin lauter und frei von Schuld.
10 Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.
Fürwahr, Feindseligkeiten erfindet er gegen mich, erachtet mich für seinen Feind,
11 Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.
legt meine Füße in den Block, beobachtet alle meine Wege.”
12 Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.
Sieh, darin hast du Unrecht, erwidere ich dir; denn Gott ist größer als ein Mensch.
13 Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.
Warum hast du gegen ihn gehadert, daß er auf alle deine Worte keine Antwort erteile?
14 Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.
Denn freilich spricht Gott einmal, auch zweimal - aber man beachtet es nicht.
15 We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;
Im Traum, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf auf die Menschen fällt, im Schlummer auf dem Lager,
16 Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;
dann öffnet er der Menschen Ohr und drückt ihrer Verwarnung das Siegel auf,
17 Aby odwieść człowieka od [złego] czynu i zabrać od niego pychę.
von seinem Thun den Menschen abzubringen und den Mann vor Hoffart zu schirmen.
18 Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie [chroni] przed śmiercią od miecza.
Er bewahrt seine Seele vor der Grube und sein Leben, daß es nicht durch Geschosse dahinfährt.
19 Każe [go] też cierpieniem na jego łożu i [bólem] we wszystkich jego kościach;
Auch wird er gezüchtigt durch Schmerz auf seinem Lager; ununterbrochen wütet der Kampf in seinem Gebein.
20 Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.
Dann läßt ihm sein Lebenstrieb das Brot zum Ekel werden, und seine Seele die Lieblingsspeise.
21 Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.
Sein Fleisch schwindet dahin, daß es kein Ansehen mehr hat, unscheinbar wird sein dürres Gebein,
22 Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.
so daß seine Seele dem Grabe nahe ist, und sein Leben den Todesengeln.
23 Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;
Wenn dann ein Fürsprech-Engel für ihn da ist, einer von den Tausend, dem Menschen seine Pflicht zu verkündigen,
24 Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, [bo] znalazłem okup.
und er sich seiner erbarmt und spricht: “Erlöse ihn und laß ihn nicht in die Grube hinabfahren; ich habe das Lösegeld erhalten” -
25 I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.
dann strotzt sein Leib von Jugendfrische, er kehrt zurück zu den Tagen seiner Jugendkraft.
26 Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;
Er fleht zu Gott, und der erweist ihm Gnade, läßt ihm sein Antlitz unter Jauchzen schauen und vergilt so dem Menschen sein richtiges Verhalten.
27 Spojrzy na ludzi i [jeśli ktoś] powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było [dla mnie] korzystne;
Er singt vor den Leuten und spricht: “Ich hatte gesündigt und das Recht verkehrt, doch wurde es mir nicht vergolten.
28 On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.
Er hat meine Seele erlöst und sie nicht zur Grube hinfahren lassen, und mein Leben erfreut sich am Licht.”
29 Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;
Sieh, dies alles thut Gott mit dem Menschen zweimal, dreimal,
30 Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.
seine Seele der Grube zu entreißen, daß er vom Lichte des Lebens umleuchtet werde.
31 Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.
Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige und laß mich reden!
32 Jeśli [jednak] masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.
Hast du Worte, so widerlege mich; sprich nur, denn gern gäbe ich dir Recht!
33 A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.
Wo nicht, so höre du mir zu; schweige, damit ich dich Weisheit lehre.
